تو ضیح غواړم

!!یارصاحب په کوران چي بلا کوي، تر ستر سلیمن لایک صیب پوري دي هاغه ستر نورمامد تره کی صیب را یاد کړ

هاغه »نابغه« نورمامد در یادوم هاغه خو بیاهم په خپل وخت کې د نثر لیکلو پاچا بلل کیده او د کرکټر پیژندني استاد هم

ماته خو ستا د سلیمن لایک صیب ګرده شعرونه د شعار حیثیت لري او نوښت مې پکښي خدای که لیدلی وي او تاسو بیا دا ناپړیته هم پسي ټنبلي ::

»ته د کوم خالق مخلوق یې؟؟؟»

توضیح غواړم، پرته له یوه خالقه بل خالق ستا په کافر ذهن کې بیا له کومه شو. ماخو په کوران کې دیوه عرش لوستلي د ا نور عرشونه، تا له کومه کړو

محترمو تاند چلونکو سانسور یې نه کړئ، کنه بیا مو نه منم

یار ګله لږ انصاف په کار دی، مبالغه چی د مبالغی تر حده هم واړی نو غلو سی،تاسو هم د لایق په اړه غلو کړی، چی د حقیقت پر هغه خوا هم نه دی ورغلی مثال یی دا دی:

ته عاشق د آزادۍ یې! ته غلیم د غلامۍ یې!

ته د بکر، فکر، ذکر! د شریف بشر اعزاز یې!

ښه نو که لایق د ازادی عاشق وو نو د روسانو حلقه بګوش لکه چی زه او ته وو؟؟

سمع جان صافی، ګوندې چه لا له خولې نه دې د مقدسې مور جانې د شدو بوی خېزي! نه لایق نه ترکی یا امین و نجیب او نه لایق د چا غلامان ؤ، هغه د خنزیر زوی خنزیرمل چه په خټه کې پنجابی دی، روسان یا شورویان یې راوست، هغه چه تروریستان او وطن پلورنکي غرب ته شول او د ۴۹ مملکتونه ځوانان یې خپل استوګني ځای ته راوستل چه یو ناموس یې افغانستان کې پرې نه ښودل، دغه وطن او ناموس پلورونکي دي او نه هعه نور!

شعر د ادبیاتو یوه ځانګړي برخه دئ، چې شاعر د الفاظو له لارې د خپلو عواطفو اړخ بیانوي. شعر کې هم افراط او هم تفریط هغه کې د غلو، او یا اغراق په شکل وي له ورایه څرګندیږي. دغه شعر هم له دغه دوه حالتونو څخه مبرا ندئ. د یو کس دومره توصیف چې ، غلو ته ورسیږئ د شعر رنګ پیکه کوئ. اسلامي اړخ ته یې دوستانو اشاره وکړه. خو زه دا وایم چې، ځینې دوستان دلته چپ او ځینې د راسته جریانونو څخه دفاع کوئ، خو دا یې هیر کړي چې، همدا خلک د افغانستان د ولس د بدبختي او مرګ ژوبلي محرکین دئ. که دا خاینین ولو که په هر ګوند پوري تړلي وي دومره د صفت او قدر وړ وئ نو بیا به ملامت دا بیچاره دربدره ولس وئ؟