دوي د د افغانستان اصلي زامن نوو او ندي.تاميان

دا ښه خبره وه چې داکتر صاحب غنی ځوانانو ته موقع ورکړه، خو د دوی یوشمیر ضعیف او له ټولنی سره نااشنا وو، لازمه کرازما یی نه لرله، یو هم په دی کی محب او بل یی فضلی و. دوی دټولنی له متن څخه نه وو، چا نه بیژندل او کړه وړه او ټولنیزتوب یی هم نه و زده خو په دی کی یو شمیر نور لکه نجیب ننګیال، سقیم شا، پتیال، دواخان مینه پال، خیبر او دو ته ورته ځوانان ډیره تکړه وو. دغه وروستی یواځې د مثال په توګه نوم واخیستل شو البته نور هم و، خو ددی په خاطر چی اوس دژوند خطر سره مخامخ نشی نوم یی نه اخلم ځکه هغوی اوس هم وطن کی دی. نو که محب څه وایی ډیر جالب او قانع کوونکی ندی، شاید معقول به وغږیږی خو ټولنه نه اوس او نه پخوا ورته توجه نه کوی او نه یی کوله خو که مجید قرار غوندی سړی غږیږی یا عصمت قانع دوی سر ه د مقایسی وړ ندی،
مننه دا صرف یو فردی نظر و کیدای شی دوستان خپل خپل نظرونه ولری مخکی تر مخکی ټولو ته درناوی
موږ تیرو شلو لونو کی ډیرو بیدارو ځوانانو ته اړتیا لرله، خو تمه مو ټوله پوره نشوه لاړل ارمانونه خاوری شول وطن سپیره او دا دی اوس توره شپه کی هرڅه لوټ او دغلامی زنځیرو کی تړل کیږو. یا داکتر صاحب غنی دوکه شو یا ځوانان نامرده وو؟ یا دښمن ډیر مجهز او زرنګ و؟ نه پوهیږم یو علت خو خامخا و خو اوس ټول ګنکس یاستو ځواب نشو بیدا کولای کلونه په کار دی چی پوه شو