پښتون ولى دومره خوار دی؟
د زړی ايشيا گوگل كې يو ديار دى
هسكو غرونو سلسلو كې را ايسار دى
ټول ديار درى درى كهسار كهسار دى
د خروشانه مست سيندونو پرې آبشار دى
په بهار گل او گلزار دى لاله زار دی
كه يې تخار دى يا بغلان او يا مزار دى
ننگرهار يې بيا په سره ژمي بهار دى
نارنج گل پكې بهار ډېر خوشگوار دى
په انارو يې خو مشهوره كندهار دى
ځانګړتيا كى شاهانه دى د دربار دى
په انگورو كى نامدار بيا چاريكار دى
هندوستان پورى مخلوق ورته خمار دى
هسك كابل بېا سره ګرمي كى هوا دار دى
په بهار هم ګلګلزار دی چمن زار دی
خزانو او د گنجو نه هم سرشار دى
هر يو غټ خبيث حريص ترې خبردار دى
صرف پټان ويده په گنج دى نور نهار دی
ډېر خوني غوندى موقيعت كى برقرار دى
دې موقيعت د لاسه ژوند نه نور بيزار دى
مرگ په ژوند! پدې ديار كى نن شعار دى
هر يرغل مخ په ايڼډيا ته كلك احصار دى
د هند گنج باندې اولاړ جنگي خامار دى
هندوستان ته خداى وركړې پهره دار دى
د پټان غوندې جنگي غيور پاسدار دى
يو موسم د نوبهار كې،په راغلى سور غبار دى
غبار ندې د جوش دېگ سوزان بخار دى
په ژوندينې دى نيم سوز پټان داغدار دى
گوټ په گوټ ديار اوس فرش، په سور انگار دى
كرونده ده , د ماېنونو غټ كشتزار دى
سم مسلخ دى قصابي ده جوړ كشتار دى
بس آفت پرې نازل كړې كردگار دى
زيات او كم خپله پټان هم گنهكار دى
هميشه جوړ په ناتار دى ناقرار دى
د هر خوا نه په راغلې جگړه مار دى
كه مسلم دى كه هندو او كه كفار دى
كه مغل كه پېرنگى يا د روس زار دى
كه پارسی دى يا گورجی دى يا تاتار دى
پدې قام يې غورځنگ كړى په ناتار دى
هر هر يوځل ترې تېر كړى كلك گزار دى
چيغو چيغو يې ژړولى په كوكار دى
ښه يې زبېخلى او كېشكلى په فشار دى
هم يې خپل سر په خوږ كړی دى افگار دى
پاې كى ځان ته كښې كنلى ډوب مزاردى
هستوگن پكې عجيب غوندې ټبار دى
څه كوچی،يو څه ښاری نور زميندار دى
هر سرك او هر پچك پكې سردار دى
مثقال نشته چارك نشته يو خروار دى
په ميزاج كې خو ياغي باغي سرشار دى
په غرور او په غيرت كي بېمقدار دى
په سيالى او تكبر كې ډېر بسيار دى
تره زوى توب او تربورى كې خو شهكار دى
حًوك اخته دى په گوندى كى گونديماردى
بل لأنجو كى سر پوخ كړی جرگه مار دى
هم دوستدار،هم بديدار هم مهماندار دى
نن سبا، خو يې مېلمه په اوږو سوار دى
خان د مينى د اسرارو خبر دار دى
د فطرته عشق گوهر نه جوهر دار دى
خو د ښځی په مورد ډېر ستمگار دى
هم په خور او هم په لور هم په ورېندار دى
دې مظلوم عاجز مخلوق ډېر بد روزگار دى
ته به واې چى يې اخيستى چا آزار دى
هم يې حق ترينه خوړلى، خان جبار دى
هم يې مال ترينه جوړ كرى دى اوزار دى
خور يې بدو كې وركړى، خان بد كار دى
كښت يې كړی رنگارنگ گلو ماليار دى
يا خو يې سر په چا مات كړی په انار دى
يا يې وهلى ځورولى د چا پلار دى
لڼډه غر دى خان جوار گر دى په قمار دى
بد عمل دى زنا كار دى ، بد كردار دى
يا يې قتل چيرته كړى خان خونكار دى
يا خو پلار نيكه، او د نيكه نه بديدار دى
بېا جرگى دي،او وركول د واك اختيار دى
ملكان دي او گوسفندان دي جرگه مار دى
فيصلو كې بيا د ښځی نصيب خوار دى
شربت خان قصور ملالى باندې بار دى
خوراو لور ژوند د خانگل د ژونده جار دى
په جرگو كى رهنما د جنتونو هم إحضار دى
پټاسه ،پيسه ،پسه ته يې ډېر تلوار دى
وايي:
زما دعا ده،همدا خواست د كردگار دى
خداى رضا ده,دا خو جوړاو تيار كار دى
دا مخلوق خو هم څان لري جاندار دى
د ژوند چارو كې تر نر په ډېر بېگاړ دى
هم احساس لري له نر نه فدا كار دى
دو خو هم زموږ خالق پروردگار دى!
دا قوم ځكه خداى په قهر گرفتار دى!!!!
هم د بچيانو جوړ غوڼډ قطار وي
هم د چرگانو كړت او كړتار وي
هم يې غوېا بوس ورنه غواړي
هم يې سره غوا وهي رمباړى
غيږى ماشوم هم په ژړا ژاړي
نورو وړو هم جوړ وي غوباړي
دې كې ميړه هم ،ور ولي زياړى
ورنمايان كړي خيرنې داړی
ته پسى لاړى !ته چيرته لاړى؟
زه درته ناست وم پټي په غاړی
ديرو نارو مې وچې شوی لياړی
سپېرى شيشكى ريتي ريتاړى
په عقل خوارى مړاوى رينجاړى
خاشنه بر ويسه، او گيډۍ به راوړى!!!
بيا ما ته پوخ كړه تازه ورخاړې
منگى هم ډك كړه گودر په غاړى
دا يې عمر دا يې د ښځو ژوند روزگار دى
دا يي نگار او د دلدار شيرين گفتار دى
نور تارو دى خان، غيرت په لمبو ځار دى
خو ډېر غيرته ځينې پريښې عقل كار دى
تش په نوم باندی آزاد دى،خالى دې ته خان شاداب دى
نور خراب تراب برباد دى:
د خپل كور په حويلې كې خود مختار دى
په مېرمن په خور او مور باندې بادار دى
خپل وړو وړو بچو باندې سردار دى
عجيبه غوندى دستور كى گرفتار دى
خالي كښت كې يې ليدلى افتخار دى
په قانون كى فنكار ټيت دى،نر ټټار دى
خو كه سيورى ته وي پروت هغه هوښيار دى
چى كاسب وي نو هغه فقير نادار دى
كه ناې جولا يا پښ دى يا نجار دى
د ريشخند او د پوزخند دى خنده دار دى
كچر وان دى،گاوچران دى روز مزدكار دى
يا يي خر مخ ته اچولې خان خركار دى
يا خو يې كټ سيوري ته كړې د چنار دى
يا پيتاوي ته خان انو جوړ باڼډار دى
خو جولا ته سپك اوسپور بېا په گفتار دى
كسب كمال فن او هنر كى شرمسار دى
په قلم خو ورته شرم دى ننگ او عار دى
خو كچر پسې چوكه كى يې جوړ وقار دى
په ټوپك كې ورته زيب ډول او سينگار دى
خو عرفان او د معارف دښمن د پلار دى
د مكتب نه خو زړه تورې دى بيزار دى
خو ټوپك ته د كارتوسو خريدار دى
خركاري په هنر پوه فنكار تتار دى
دا خان ځكه پر هر لورې غريبكار دى!!!
خو خپل كور كې غزېدلى دى بېكار دى
ته به واېى كار شو خلاص خانگل اوزگار دى
درست وطن ترې سمسور شوې گلگلزار دى؟
پشتونخوا كې خپل سركار ته خاصه دار دى
غټ منصب يې اولدار يا تاڼه دار دى
په پنجاب كې،چودري ته چوكيدار دى
يا منشى دى كوم سراې كې سراى دار دى
په اېڼډيا كى بېا تمثيل كري، اداكار دى
پښتونتوب تاريخ يې تېر خان تش كباړ دى
كراچى كى خو مړ كيږي گنهكار دى
د ويشتو دى د مجنون غوندى سنگسار دى
په ايران يې هم وهلې سر په دار دى
د اپين بوجۍ په شاه خان گرفتار دى
خو سعودى كې بېا چپلكو دكاندار دى
د دبۍ په سره گرمي كې مزدور كار دى
په كابل كې اوس جوالي دی بار وردار دى
په لندن خو انگرېزي ته خدمتگار دى
هم يې پوه هم يې ناپوه بېگاړ بېگاړدى
چى د كار دى!!
ترې فرار دى يا د كور كنج كې بيكار دى
يا يې بازار كې جوارې ايښې په انگار دى
چى ناكار دى،په حكومت كې سلاكار دى
پروفېسور يې شاگرد شوى د نجار دى
ميستري اوس د بايسكلو، پوهنيار دى
د ماشين سره كارگر، كراچۍ سره ولاړ دى
انجينر يې اوس توپچي دى تخريبكار دى
يا خو خټو كې اخته، پخسو گلكار دى
كه عالم دى يا معلم دى خوار او زار دى
مزد او قدر د چوپان ورنه بسيار دى
ډاكټر هم پكې كوم حزب سره په لار دى
زر اندوز دی د دنيا سره یې کار دی
په ګولوېو ېی بار کړی روغ بيمار دی
غټ ډاكو اوس په پليس كى سمونيار دى
جوالى او بار واردار نن ډېر هوښيار دى
نظامىي تعليم يې كړى منصبدار دى
د بازار نه دلال تللې اوس واكدار دى
كابينه كې كوتكمار او ټوپك مار دى
يا ټگمار دى،يا خونكار دى,يا لوټمار دى
هر وزير يې جنگسالار دى
هر والي يې داړه مار دى
غټ غدار يې سوپرسټار دى
غټ سردار يې سر په دار دى
خېرخوا نشته ښه سړی ترېنه فرار دى
چې په خوي باندې ټپوس دى
او د اصله غټ داوس دى
چې بوټ پاك دى چاپړوس دى
چې پليد دى او منحوس دى
چى په وزن كې تش بوس دى
بې حرمت او بې ناموس دى
چى حريص دى او كنجوس دى
او د گنج عشق كى محبوس دى
دلته شته دلته محسوس دى
د رقيب پكښې جاسوس دى
د دښمن د ډز كارتوس دى
دو سرخېل دى قرى طوس دى
فكر او سوچ ته بېا خطا ورځينى وار دى
دافراط په آس سپور شوى شهسوار دى
تند روى كې د تيزانو تېز رفتار دى
شډلی كې خاكسارانو نه خاكسار دى
يا به نكړم يا د خره كړم دا يې كار دى
ميانه رو د بېغېرتو شمار كې شمار دى
د دل كار كې ښه خيراز دى
هرهر راز سره يې دمساز دى
هم په سوز دى هم په ساز دى
هم په بزم او په آواز دى
په ميجاز كى لكه باز دى
هوا باز دى په پرواز دى
د ننگ كار كې يكاتاز دى
سر فرازه دى جانباز دى
په محاذ كى ښه سرباز دى
اخ او ډب كى ډېر ممتاز دى
خو دعقل نه ناراض دى
عقلمند سره ناساز دى
دانشمند خو يې غماز دى
د پوهنې نه بې نياز دى
ښه باتور دین،هم غېور دى ډېر مغرور دى
جنگ مېدان كې په اتڼ دى په سرور دى
په كمين كې صبرناكه دى صبور دى
خو چاپه چپاو او چور ته بېا ترور دى
چې انگرېزو يا چنگېزو امپراطور دى
دى وطن كى يې ليدلى سور تنور دى
نو دنيا كې په باتور باندې منظور دى!؟
ورسره په چكه چورو هم مشهور دى
په يو دام كى راگير شوى په تكرار دى
تل اغيار په دسيسو كې گرفتار دى
هم غازي دى هم شهيد دى هم مردار دى
هم ملحد دى،هم ديندار دى ،هم اشرار دى
هميشه يې داړه مار لاس كې مهار دى
داړه مار په نا هموار لار په رفتار دى
ځير په څار دى په لټون د خريدار دى
خرڅېدا د ټول كاروان ته يې تلوار دى
نن سبا پكې بحران د ښه سالار دى
ښه سالار ترې نابود كړى تور اغيار دى
هر كدو سر سينگار كړى په دستار دى
سر په دار ولا يې د سر سړو سردار دى
زوړ يابو هم لونگۍ والى شمله دار دى
عقل ډاگ يې وچ بيابان دى خاره زار دى
نفس جوال يې د گوډال په منگ تورغار دى
غټه گيره كې جويبار د شين نسوار دى
ښه چابك دى كه په منځ كې د لوټ شمار دى
بس ملك دى د ټول قام يې خپل اختيار دى
ښه صادق دى هم ديندار دى
ښه د زړيني ايماندار دى
صاف ساده دى،پوست كنده دى
ريښتينتوب نه برخوردار دى
خو ايمان يې برباد كړى په كوكنار دى
په سپېره بوټې يې لړلې درست ديار دى
كردگار ته يې خراب كړى خپل اعتبار دى
چاى شيرين خو د بل ژوند په زهردار دى
ټول بهشت يې مارچه کړى په نصوار دى
كڼډول هم ښه دى لبريز په خروار جوار دى
خو دكان سره كاته كې لا قرضدار دى
هغه ښه زوې هم په كټ دى خوار بيمار دى
اپين كم شوى ، دارو ته يې بيقرار دى
خوار او زار دى خداى په قهر گرفتار دى
اى پټانه!!!
دا عذاب دى نازل كړی كردگار دى !!!
نور خو هسې هم د علم نه بيزار دى
خو شرير كار كې بيا كړى ابتكار دى
سپېره بوټي ته يې جوړ كړ