اسدالله خالد د خان جنت المقام شهید عالم خان خالد د درانه خاندان او دسترخوان یوازینی د ستاردرلودونکی دی . موږ د یوې سیمې او یوه دیار خلک یو. د خالد وطن پرستانه حس به اکثره وخت زما د امیدونو دنیا اباده او ښاده ساتله، د دوو ملګرو په توګه مو د انډیوالي اړېکي درلودې. کله چې د یوه ځانمرګي برید په پاېله کې ټپي شو، نو زما پر روح اوهیلو هم د زخمونو کهکشان را ړنګ شو ، دا نظم د هماغو غمجنو شېبو شاهد دی.
قانع

زما د کیږدۍ مخ ته هوار پېڅول

لا پاتاخوانو ته هوار پروت دی

لا د شپانه شپیلۍ ګونګۍ غوندې ده

لا پر سندرو اژدهار پروت دی

د شپې په زړه کې سپېده داغ تم شوی

لا د تیارو خوله کي سهار پروت دی

لا د مرګونو ساندې ګوکي وهي

لاخونړی د قام پرهار پروت دی

کوم مومن خان به افعي مار ووژني

وطن په خوله کې د ښامار پروت دی

د جومات صف د وینو رنګ نیولی

د ناورین وږم پر مینار پروت دی

ما ویل ته به راته زیری راوړې

پنجاب په خپل دام کې مردار پروت دی

@   @     @

ماستاتندي کې عجب فال لوستلو

چې داباد د بګړۍ ول جوړشوی

څیرې ګرېوان د ادې بیا بخۍ شو

او د خورکۍ پرېشان وربل جوړشوی

ماضي د مرګ کوڅوکې سا ورکړې

د لمرپه غېږ کې مستقبل جوړشوی

د ساندو خوله د نغمو زور پټه کړه

د ژوند اهنګ لره غزل جوړشوی

خیبر دټولې اسیا سردار دی

لرپېښوراو بر کابل جوړشوی

د خوشحال روح پرتاتره را ګرزي

وايې چې وار مو پر مغل جوړشوی

نوردي یرغل پردې وطن نه کیږي

اوس د افغان د پت مورچل جوړشوی

خو

زه دي څېره کې اوس فال نه ګورمه

ستا په څېره زخمونو کورجوړکړی

د لمبو رنګ دي په پرهرګډ شوی

لکه ګلاب ته چې چا اورجوړکړی

زموږ نصیب خوداسی تورهم نه وو

داخوارنصیب راته چاتورجوړکړی

ستاهر پرهار د دې وطن پرهار شو

خو دښمن جشن پرلاهور جوړکړی

زه د وطن فرهنګ کې فال ګورمه

په دې لنډۍ کې یې انځورجوړشوی

د زړه له څړیکو مي رنګونه اخلي

او هر یو درد ته مي ټکور جوړشوی

داچې :

سخته رنځوره خدای دې جوړکړه

درتګ مي نشته دعا کور درته کوومه