اوس نه غواړم چې د واټ څراغ دې مړ وي
اوس مې وېره له دې نه سته چې رسوا شو
اوس مې زړه ماتې كړکۍ پورې ځړیږي
د دې عشق له دښتې ځه چې په هوا شو
د احساس ماتې هیندارې نه مې گوره
اې په هر يوه ټوټه كې يې راشين يې
دغه سپينه ملایكه نجلۍ وينې؟
گناهگاره لوپټه كې يې راشين يې
ستا له درده مې له نوكو وينې څاڅې
له دوو سترگو مې بڅرې د رڼا ځي
آه زما شهزاده بيا هم خوشاليږم
په تياره كې خو ملگري د رڼا ځي
اوس هم شمعې هره شپه كې بلومه
اوس درې نه وي اوس مې اووه دانې وي بلې
خو ته نه يې رانه هېر مې نڅېدل شي
كله كله وي سندرې رانه تللې
زه هغه نه وم چې تا غوښتم لاليه
ته يې سيند زه د صحرا وچه لمنه
تا د لمرغوندې دنيا نه غيږه تاو ده
زه يو څاڅكی پاتې شوی بارانه نه