۱ ـ د وېرو مخامخ کېدل
زړورتيا د وېرو مخامخ کېدو سره پېل کېږي. څوک چې د خپلو وېرو پر وړاندې ولاړ شي، د ژوند هره ستونزه ورته اسانه ښکاري. وېره د پرمختګ د لارې ستر خنډ دی، خو زړورتيا يې د ماتېدو توان لري.
۲ ـ د ستونزو فرصت ګڼل
هره ستونزه د انسان د ودې او ځواک يوه لاره ده. څوک چې ستونزې د مشکلاتو پر ځای د فرصتونو په توګه وګڼي، هغه به تل پرمختګ وکړي. ستونزې د زړورتيا تمرين ځایونه دي.
۳ ـ د صبر ځواک
زړورتيا د صبر له سره پياوړې کېږي. څوک چې د سختو ورځو پر وړاندې صبر وکړي، د ژوند ستوري به ورته رڼا ورکړي. صبر د نه تسليمېدو اساس دی، ځکه چې پرته له صبره هېڅ لوی هدف پوره نه کېږي.
۴ ـ د خپل هدف سره ژمنتيا
زړورتيا هغه وخت ریښتيا کېږي چې انسان په خپلو اهدافو ټينګ ولاړ وي. څوک چې خپل خوبونه هېڅ شرایطو ته نه پرېږدي، هغه به تل د بريا زينې پورته کړي. ژمنتيا د زړورتيا د عملي بڼې نوم دی.
۵ ـ د ځان باور ساتل
کله چې حالات سخت شي، زړورتيا د ځان باور ساتل غواړي. څوک چې په خپلو وړتياوو باور لري، د هرې ستونزې په وړاندې ولاړ پاتې کېږي. ځان باور د نه تسليمېدنې ځواک دی.
۶ ـ د ناکاميو زده کړه
زړورتيا دا ده چې ناکامي د ماتېدو نښه ونه ګڼل شي، بلکې د زده کړې يوه وسیله وګڼل شي. څوک چې د ناکاميو درسونه په خپل ژوند کې عملي کوي، هغه به تل په بریا ورسوي.
۷ ـ د ملاتړ غوښتل او ورکول
زړورتيا یوازې د ځان پر زور نه پېښېږي. کله چې انسان د نورو مرستې ومني او هغوی ته هم مرسته وکړي، د نه تسليمېدنې ځواک زياتېږي. ملاتړ د زړورتيا شاته يوه قوي ستنه ده.
۸ ـ د دوام او استقامت ځواک
تر ټولو لویه زړورتيا د دوام او استقامت په ځواک کې ده. څوک چې هره ورځ د خپلو هڅو سره ژمن پاتې شي، د ژوند هرې تيارې ته د رڼا څراغ راروانوي. استقامت د نه تسليمېدنې وروستۍ کلي ده.