دا وه زما دنياګۍ
يو ټکي شيدې،
د مور توده غېږ،
اوږد،
عاشقانه خوب،
يوه ماشومانه،
مُسکا،
- o
دا وه زما دنياګۍ.
يو ټکي ( شيدې، اوبه ) – يو غړپ، لږ غوندې.
ښکېلاک او زبېښاک
درياب،
پخپله،
لويه بدنه،
– بې له هيڅ شرم نه –
واړه واړه،
رودونه،
د خپلو اوبو،
له جريانه محروموي،
مچۍ،
په ډېره وړوکې،
تنه،
د ګلاب له بدن نه،
– سر په سر –
د سرو وينو،
جامونه،
نوشوي.
ډارنه تياره
روښانه،
شمعې،
په توره،
کوټه کې،
خپله،
اورينه
ژبه،
و تيارې ته،
نېزه کړل،
ډارينې تيارې منډه کړل،
او پټه شول،
– د پردې شاته –
- o
اوس،
هلته،
د شمع،
د مرګ،
سوچونه کوي.
ډېر د وحشت ګړی
د توپ په ډز،
د کلا دېوال،
– چې پوره سل کاله،
د کليوالۍ سمبول و –
د تل لپاره،
ونړېد،
د توپ بل ږغ،
د دريا آبشار،
مات کړ،
مرغۍ،
له ونو او ځاليو،
والوتې،
سپو،
انګولا پيل کړه،
- o
د ماښام تياره ،
نوره هم ژورېدل،
د ټوپک،
((پک)) ((پک)) او ((ټک)) ((ټک))
عناصر،
نا آرامه کړل،
مينان د ګودر نه،
ستانه،
مينه،
نيمه خوا شول،
زړونه،
د برګ،
بدنونه،
د سپېدار په څېر،
رپېدل،
- o
ډېره تياره شپه،
ډېر د وحشت ګړی . . .
زاړه هډوکي
هغه څه،
چې زما،
د هډوکو،
په مغزو کې،
ځای نيولی و:
ستا د ليدو هيله،
ستا د خولې مچه،
تا له سترګو سره،
خبرې اترې دي،
خو،
اوس چې هډوکي،
زاړه شول،
ماغزه هماغسې،
تازه او ژوندي دي.
په اوسنی نړیوال معیار نوی او سپین شعرونه
مبارک دی وی
اسد سمندر