دا يې هم د نوراجان بهير صیب ژباړه:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ښځه
ستا پر وړاندې تیږه نه ده
یوه توره وریځ نه ده
یو بې روحه کالبوت نه دی
زه یم! زه یم ستا پر وړاندې!
یو ژوندی موجود چې نه غواړي، هغې ته
څوک په داسې سترګه ګوري
لکه بې پنجرې دیوال ته
ستا پر مقاتل كې نه تيږه ده
نه ګڼه وریځ،
او نه یو بې روحه جسم
بلکه ستا پرمخکې زه یم یو ژوندی جسم
هغه چی نه غواړې لکه د یو بې کړکۍ دیوار په څیر ورته و کتل شي.
ستا پر مقابل كې نه تيږه ده
نه ګڼه وریځ،
او نه یو بې روحه جسم
بلکه ستا پرمخکې زه یم یو ژوندی جسم
هغه چی نه غواړې لکه د یو بې کړکۍ دیوار په څیر ورته و کتل شي.
اول از تاند تشکر می کنم که شعر مرا به معرفی گرفته اید و سپس از استقبال گرم و مهربانی هموطنانم هر یک خلیل تسل (امید اسم خانوادگی شان را درست نوشته باشم)، ساده حیدرخیل، خپلواک ساپی و رحمان راسخ تشکر می کنم. ترجمه هریک شما برای من ارزش خاص خود را دارد و من هریک آن را در صفحۀ “فیس بوک” خویش با دوستانم شریک خواهم شد. قبل از اینکه ترجمه های شما را بخوانم نوراجان بهیر لطف کرده و ترجمۀ خویش را برایم فرستاده که مورد استقبال دوستان قرار گرفته است. به گفتۀ مردم سرخرود برای هریک شما سرفرازی و سرخرویی خواهانم. په درناوی، پروین پژواک
ستا پر وړاندې نه ډبره ده
نه پيکه ورېځ
نه سوړ جسم
ستا پر وړاندې زه يم
هغه ژوندى موجود
چې نه غواړۍ
د بې کړکۍ دېوال غوندې ورته وکتل شي
پروين پژواک
ژباړه: خليل تسل
دا يې هم د نوراجان بهير صیب ژباړه:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ښځه
ستا پر وړاندې تیږه نه ده
یوه توره وریځ نه ده
یو بې روحه کالبوت نه دی
زه یم! زه یم ستا پر وړاندې!
یو ژوندی موجود چې نه غواړي، هغې ته
څوک په داسې سترګه ګوري
لکه بې پنجرې دیوال ته
نه کومه ډبره
نه توره وریځ
او نه کوم سوړ جسم
ستا مخې ته زه یم
یو ژوندی موجود
چې نه غواړي ، څوک ورته د بې کړکۍ دیوال په نظر وګوري.
ستا پر مقاتل كې نه تيږه ده
نه ګڼه وریځ،
او نه یو بې روحه جسم
بلکه ستا پرمخکې زه یم یو ژوندی جسم
هغه چی نه غواړې لکه د یو بې کړکۍ دیوار په څیر ورته و کتل شي.
ستا پر مقابل كې نه تيږه ده
نه ګڼه وریځ،
او نه یو بې روحه جسم
بلکه ستا پرمخکې زه یم یو ژوندی جسم
هغه چی نه غواړې لکه د یو بې کړکۍ دیوار په څیر ورته و کتل شي.
اول از تاند تشکر می کنم که شعر مرا به معرفی گرفته اید و سپس از استقبال گرم و مهربانی هموطنانم هر یک خلیل تسل (امید اسم خانوادگی شان را درست نوشته باشم)، ساده حیدرخیل، خپلواک ساپی و رحمان راسخ تشکر می کنم. ترجمه هریک شما برای من ارزش خاص خود را دارد و من هریک آن را در صفحۀ “فیس بوک” خویش با دوستانم شریک خواهم شد. قبل از اینکه ترجمه های شما را بخوانم نوراجان بهیر لطف کرده و ترجمۀ خویش را برایم فرستاده که مورد استقبال دوستان قرار گرفته است. به گفتۀ مردم سرخرود برای هریک شما سرفرازی و سرخرویی خواهانم. په درناوی، پروین پژواک