شریف الله دولت زی

په دولسم ټولګي کې وم هغه وخت په ننګرهار کې د پوهنې رییس اقبال عزیزي و، چې بیا وروسته د لغمان والي شو، اقبال عزیزي یو ښه عادت دا و چې وخت ناوخت به یې ښوونځي لیدل، بل ښه عادت یې دا درلود چې له زده کوونکو سره به یې په ځانته ځان لیدل.

یوه ورځ ورسره د پوهنې ریاست یوه ډله مامورین، چې زموږ د لیسې مدیر یې هم ملتیا کوله، په ننګرهار لیسه کې زموږ ټولګي ته را ننوته، مخکې تر دې چې خبرې پیل کړي زموږ د ښوونکي په شمول یې ټول له ټولګي وایستل، خبرې یې پیل کړې؛ ویې ویل: که په ښوونځي کې هر ډول ستونزه لرئ په ډاډه زړه یې ووایئ، ستاسې مدیر او ښوونکی مې د همدې لپاره له ټولکې وایستل چې د زړه له تله سره خبرې وکړو که له کوم ښوونکي سره ستونزه لرئ یا د لیسې له مدیر سره ستونزه لرئ زما سره یې له کومې ویرې پرته شریکه کړئ زه به د مسوول چارواکي په توګه ستاسو ستونزې ته رسیدګي وکړم. هیر مې دي چې موږ ورسره څه ستونزي شریکې کړې.

 خو زموږ د ستونزو له اوریدو وروسته یې زموږ د هڅونې لپاره څه خبرې وکړې یو پکې دا وه چې ویې ویل: کله چې د امریکا متحده ایالاتو په جاپان اتوم بم وکاروه جاپانیان له ماتې سره مخ شوه، جاپاني چارواکو امریکايي مشرانو ته وویل: ((تاسې چې زموږ نه هر څه غواړئ موږ ورته تیار یو خو تاسې به زموږ د هیواد د پوهنې په برخه کې هیڅ ډول لاسوهنه نکوئ)). هماغه وه چې جاپانیانو بیرته خپل هیواد د پوهنې په مټ ورغوه، چې نن یې ټوله نړۍ د پرمختګ په برخه کې سیالي نه شي کولی.

 افغانستان له تیرو څو لسیزو راهیسې د ناڅرګندې جګړې په لمبو کې سوزي، خو زموږ توپیر له جاپانیانو سره دا دی چې هلته د جګړې لوري معلوم و، اتوم بمونه وکارول شول (پر ناګاساکا او یورشیما) جګړه پای ته ورسیده، جاپانیانو بیرته خپل هیواد د پوهې په مټ ورغوه، خو موږ لا هم د یو نامعلوم جنګ د لمبو خوراک یوو.

دا ټولې خبرې د پوهنې وزارت تر نوې نوماندې رنګینه حمیدي پورې رایادې شوې، چې د ولسمشر له لوري د پوهنې وزارت لپاره نوماند وزیره ټاکل شوې، اغلې د امریکا په متحده ایالاتو کې ډېر عمر تېر کړی دی که څه هم د افغانستان او امریکا د وګړو د ژوند سطحه، امکانات او ستونزې سره په پوره ډول توپیر لري.