هنرمند
ته چې راغلې له ماسترګې اواره شوې
په ټټر پورې مې اوښکې وټومبلې
ته چې راغلې زنده ګي مې شوه بدله
لانده ستوني کې مې وچې شوې بدلې
******
زما هغه اوله شپه د پیغلتوب وه
کومه شپه چې مې تر غاړې پورې راغلې
جنتونه دې تر خپلو پښو کړل لاندې
زما لمنې ګنهګارې پورې راغلې
******
ته چې راغلې په لاسو کې دې ډیوې وې
خو ما کله هم رڼا لیدلې نه وه
له زړګي مې حیراني غیږه راتاو کړه
ما په عمر دا ښکلا لیدلې نه وه
*******
زه انسان وم خو حواس مې و�� تړلي
ما لمس کړې زنده ګي لالیه نه وه
منم ته مې لاشعور کې رازرغون وې
خو دا مینه واقعي زړګیه نه وه
********
ته چې راغلې ځواني وکړې غځونې
نامالوم احساس مې زړه ته شو دننه
ستا رګونه مې لیمو کې وکرلو
ستا مست روح مې ژوندانه ته شو دننه
******
شرمیدمه پیغلتوب مې راژوندی وو
ما دې سترګو کې افکار لوستلی نه شوی
انګوري ژوند مې وو تاته دربښلی
ما بې تانه بل یو یار لیدلی نه شوی
******
منم سیوري د خندا دې راته جوړ کړل
خوشالي مې له پلو په څڅیدو ده
خو چې راغلې هنرمنده جادوګره
شاعري رانه ولا په ختمیدو ده
1393/01/22
ډیر ښایسته نظم و الله مو همیشه کامیاب لره ؤ، ستاسو د نورو لیکنو په هیله.
ډېر خوندور نظم دی
د نورو لیکنو په څېر دې دا نظم هم ډېر عالي و
د فکر خونه دې روښانه اوسه.