معزز، منلی او ښاغلی استاد اورمړ صاحب السلام علیکم . ستاسو مستننده تحقیقی مقاله می ولوسته. ډیره په زړه پورې ده. یوشمیر اخڅ چی تاسو فرمایلی راسره شته یا یی د موندلو مکان شتّه، مګر دا یو څو نور باید له دوستانو راوغواړم.
جناب استاد ، کاشکی مو د علامه حبیبی، کهزاد او غبار ترڅنګ د پوهاندډاکتر زیار، علامه رشاد او استاد عظایی د اخځ یادونه هم کړی وای.
جمعه خان صوفی د پنجاب ښکاره غلام دی. دغه بی شرمه د افغانستان له امتیازاتو زښته ډیره استفاده وکړه، خو سخت نمک حرام دی. تر ده بل بی علمه، بی وجدان او خاین نشته، پنجابیان ډیر اهمیت هم نه ورکوی، خو ده هسی ځان وشرماو. د پاکستان تاریخ کتاب یی په لوستلو نه ارزی.

د پوهاند اورمړ صیب د کور ودان وی، ډیر زیات زیار او هاند یی کاللۍ دۍ او دا رنګه څیړنه او شننه د هر چا د توان خبره هم نده. خو را به شو دی خبری ته ،په پښتو ګی یو متل دۍ چی وایی: د ړانده په وړاندی لمر هم نشته دۍ! نن سبا د پښتو او پښتنو غلیمان ښه ډیر دی او کوم کمۍ نلری. د مجازی نړۍ څخه نیولی بیا تر لیکنو او روایتونو پوری د پښتو او پښتنو مخالفت تر سترګو کیږی خو د حیرانۍ ځای دا دۍ چی ځیني پښتانه پوهان هم د دغه توهم ښکار شویدی او د ټولو نه مخکی ځغلی ! سړۍ ایریان دوریان ورته پاته سی چی خیر د وی تا د کومه ځایه دغه راز را وسپړدو؟! او بیا نو د تبر دغه پښتنی لاستۍ د پښتو د غلیمانو په لاس ورشی نو داسی شخوند ورباندی وهی او ګوزارونه ورباندی کوی چی حیران به ورته پاته شی. زه حیران دیته یم چی یو تعداد روڼ اندی بیا د حیات افغانی کتاب هم د سرچینی یا ریفرنس په توګه کاروی حال دا چی هغه د انګلیس پولیټیکل اجینټ یا والی په سپارښتنه لیکل شوۍ وو. زه د پوهاند اورمړ صیب په لیکنه باندی د تبصری نه ځان عاجز ګڼم مګر د خپلی تجربی په رڼا کی د پښتو ژبی او پښتنو سره د ظلم او زیاتي ځینی بیلګی ضرور لیکم:د شوروی پلوی لاسپوڅی (ببرک کارمل) د پیر څخه د پښتنو په وړاندی قصدی بر بنډ توپیری چلند را شروع شو هغه داسی وو. کارمل دپښتو او دری یا غیر پښتنو او غیر پښتنی ټبرونو تر منځ مصنوعی لانجي ته د ملی مسَلی نوم ورکړ او بیا یی د هغی د دیموکراتیک حل وړاندیز وکړو. او حل یی داسی وو چی یو خبر به په دوو ژبو (پښټو او دری) باندی خپریدو خو د نزاکت چل ول ورسره وو او هغه داسی: د بیلګي په توګه روځنۍ ورځپاڼه په دری ژبه حقیقت سر باز او عین منځپانګه او عنوان د سرتیری حقیقت به دواړه په هماغه روځ خو په بیلو وختونو خپریدل او ظلم دلته وو چی دحقیقت سرباز به سهار د آتو بجو تر مخ ویشل کیده او د سرتیری حقیت په هماغه د دری څخه ژباړل شوي پښتو منځپانګه به په یوولسو بجو ویشل کیده څرنګه چی لوستونکیو به هماغه منځپانګه په حقیقت سرباز کی سهار مهال لوستی وه نو د دوهم ځلی اخیستلو او لوستلو ته یی لیوالتیا نه وه پایله یی هماغه وه چی ورځپآڼه نه پلورل کیده او دوی غیر پښتنو متعصبینو په استدلال کول چی پښتانه نالوستی دی ګنی موږ ورځپاڼه ورته خپروو.! بله بیلګه یی د ناتو د راتګ نه وروسته بیا هم دی ورته خبره ده چي د دولتی ادارو په کمپیوټرونو کی تر اوسه پښتو فوتنونه ندۍ انسټال شوۍ او پایله یی هم د پښتو نومونو معرب کول او دپښتو ژبی څنډی ته کول دي. بیا هم د بیلګی په دود څارنوال په سارنوال،ځاځي په زازی یا جاجی او داسی نورو باندی لیکی چی پښتو پکښي له منځه ځي. او د ناتو خیلو په راتګ سره د غیر پښتنو تر ټولو ناوړه اند دا دۍ چی ګویا پښتانه له بل ځای نه راغلی او زموږ سیمی یی نیولی او یا خو یهودان دی.!او بله داچی اکثریت ندی دلته دوی لمر په دوو ګوتو پټوی. مګر حقیقت خو دغه دۍ چی د ټولو تاریخی لاسوندونو ا،څیړنو او شننو ور ایخوا اوس دلته پښتانه د افغانستان تر ټولوی ټبر دۍ او د دی خبری د اثبات اړتیا نشته دوی دوری غیر پښتنو ته واک په لاس ورغۍ ولی یی ونه شوای ساتلۍ؟! پخپله ددی خبری تر ټولو غټ ثبوت دۍ. او دوهم داچی غیر پښتانه چی دومره ډیر دی چیری دی؟!