یکشنبه, اکتوبر 13, 2024
Homeادبشعرپسرلي بابا ته / عبدالمتين تسکين

پسرلي بابا ته / عبدالمتين تسکين

په بېلتون د پسرلي بابا پرېشان يم

جدايي د خوږ آشنا نه ده آسانه

په شيبو، شيبو ورېږمه باران يم

خدای دې داسې هستي وانخلي له چا نه.

د غيرت قلم يې لاس که وو نيولی

هره کرښه يې افغان، افغانستان وو

د روس جنګ ته په ميدان وو درېدلی

د همت او د مېړانې ترجمان وو

د هجران په لمبو ډېر وو سوځېدلی

آزادي د خپل وطن د ده آرمان وو

ګوزارونو د قلم ته يې حيران یم

په دښمن وو تېره غشي له آسمانه.

پېره دار او څوکيدار د خپل چمن وو

د پردو اختيار يې هېڅ نه شو منلی

په رښتينې خدمتګار د دين، وطن وو

خدمتونه يې مونږ نه شو هېرولی

د وطن له مينې جوړ يې ټول بدن وو

په دې غم کې زښته ډېر وو کړېدلی

زه خبر د پسرلي له ټينګ ايمان یم

صحبتونه يې له ما شوي پرېمانه.

هر يو شعر يې مرغلرې او لالونه

هر کتاب يې د سرو زرو په قيمت دی

په رښتيا يې مونږ ته کړي خدمتونه

ما منلی يې د غره غوندې همت دی

همېشه به يې يادونه يادوونه

زړه مې ډک د ده له مينې، محبت دی

خپلو اوښکو کې ډوبېږمه توفان يم

چې شيبه د بېلتانه ده څومره ګرانه.

دمه ځای وو د ادب د ميېنانو

د رڼا شغلې يې هرې خوا ته تللې

د زړه سر وو د قلم د خاوندانو

ډېرې سترګې ورپسې وژړېدلې

کاشکې نه وای جدا شوای له يارانو

ښې خبرې مې د ده تل اورېدلای

زه تسکين يې د لېدلو په ارمان يم

دم مې پاتې نه دی، سا درومي له ما نه.

په بېلتون د پسرلي بابا پرېشان يم

جدايي د خوږ آشنا نه ده آسانه

په شيبو، شيبو ورېږمه باران يم

خدای دې داسې هستي وانخلي له چا نه.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

ادب