سلامونه
ورور زماني صاحب عمر بورا خان! په وخت عاجلې موضوع ته دې اشاره کړیده. د افغان غمیزې اساس هم همدا د انګریز هرموني دی.
پوښتنه کولای شم چې۱- کوم ګوندونه فوج جوړ کړي دي؟ او
۲-ولې ځينې پښتانه د پنجاب او سند حتی کشمیر الاصله پارټیو کې لکه مضلم لیګ؛ پیپل پاړټی؛ ام قیو ام ا.د.ن.کې یا شاملیږي او یا رایه ورکوي؟؟.
۳-او خپلو ژغورن او ملي ګوندونو یا غورځنګونو باندې ټاپې وهي یا ګلخاني کوي؟؟؟
“” الله ج. دې پښتنو کښې اتفاق پویدا کړي او له پیسه پرستۍ او ځانځانئ خلاص کړي”” آمین.( د ارواښاد باچا خان عبدالغفار خان د ویناوو څخه یوه برخه دعا .)
مڼنه ،تشکر

ما هم هسی یوه پلمه غوښته چی د پاکستان د نوم تر څنګ د ” پښتون ” کلمه ووینم.
هره سپینه خبره پسته نه وی او هره زیږه خبره سپینه نه وی.
زړه می غواړی ډیر څه ولیکم خو لاندی کرښی به کفایت وکړی.
زما دوې خاله ګانی د ۷۰ کلونو را پدیخوا د پاکستان په بلوچستان صوبه کی ژوند کوی، مړونه ئې سره وړونه دی البته خُسرګنۍ ئې اصلاً د افغانستان وه خو ډیر کلونه مخکی هلته تللی وه ( آن د هندوستان په زمانه کی ).
دواړی خاله ګانی او د یوې مېړه وفات سوی دی. اولادونه او لمسیان ئې نیمی هلته او دلته په اروپا او امریکا کی اوسی.
دلته په اروپا کی ډېر پښتانه ( د کوټی او پيښور سپین پښتانه ) آشنایان لرم البته سندهی او پنجابی آشنایان هم لرم.ټول پاکستانی پښتانه او سندهیان او پنجابیان او حتی بلوڅان د ملی او وطنی او مذهبی ورځو د لمانځنی په مراسمو کی په ډیر اخلاص ګډون سره کوی.
امّا هیښوونکې او ویښوونکې نُکته:
ما هیڅکله او د هیڅ یادو پښتنو څخه دا خبره نه ده اورېدلې او دا احساس می نه دئ کړئ چی ګوندی هغوی دی ځان افغان ګڼلئ وی.
موږ خوشی خطاوتلی ؤ او خطاوتلی یو چی په ځانو کی مو دا کاذب احساس روزلئ دئ چی ګواکی هغوی زموږ وطنی وړونه دی ( البته د قامی ورورګلوئ ارزښت ځانته خپل ځای لری ).
نن سبا د جهان په سطحه ډیر ملی – وطنی مسائل فقط د ” نوم ” د ټاکلو پر سر د کړکیچونو او حتی د متقابلو دښمنیو د تولید لامل ګرځېدلی دی.
بناً
دا به تېر وتنه وی که افغان پښتون پدې باور وی چی د کرښی د ها خوا اوسیدونکی د ” افغانستان ” تر نوم او بیرغ لاندی د الحاق او یو ځای کېدو غوښتونکی وی.
بلی
د پاکستان پښتون ( مسلمان، نامسلمان، مُلا، امی، نشنلیسټ، کمونسټ، لیبرالیسټ او…….. ) افغان او افغانستان ته په درنه سترګه نه دی کتلی دی او نه ګوری او که ئې کتلی هم وی نو د لندن او لاهور او مسکو له عینکو ئې ور ته کتلی دی او دا دئ کیسه نن دې ځای ته را ورسېده چی پاکستانی مینځی را باندی حاکمی سویدی.
هیله ده دا مسئله جدّی وګڼو چی د پاکستان د هر پښتون وینه د ” پاکستان ” د ” ډیالیز ” د ماشین سره عیاره سوېده البته زموږ په وړاندی د ځینو پاکستانی پښتنو د احساساتو اظهار فقط عاطفی اړخ لری او بس.
تکراری خبره:
د یو بدماش ارباب لخوا لسیزی لسیزی مخکی زما خور تښتول سوې او بل چا ته په نکاح سوې او د اولادونو او لمسیانو خاونده سوې او د مېړه په محیط کی روزل سوې او سپین سرې سوېده او دا دئ لسیزی لسیزی وروسته ما یو من ګُړه او دوه منه کروت او څلورنیم کیلو شنې چای ور په شا کړی او ورغلئ او ور ته ویلی می دی چی راځه خوری ولاړ سو د پلار او نیکه ټاټوبی ته نو طبیعی خبره ده چی هغه به زما د غوښتنی په وړاندی وخاندی ( د ګُړی او چایو لګښت بیځایه ؤ ).
یوه پېړۍ لندن او مسکو او د هغوی مزدورو حاکمانو غولولی ؤ او نن مو هم ځینی کړیانی هلته او دلته غولوی.
که د پلید ډیورنډ پلیده کرښه په رسمیت پیژندلې سوې وای نو نن ورځ به د خلګو خبره تور مکناټن او د هغه توری لښکری زموږ په غولی کی ارغنداؤ ارغنداؤ نه کېدای او غټ غټ ارغوندان به ئې نه وای په لاسو او جیبو کی.
دا به د شلمی او یویشتمی پېړۍ لویه کُمیډی وی چی:
” دوه وړونه په زور او چل سره جلا کړه سوی دی خو فقط یو ورور د بیلتون د درد اوښکی تویَوی “.