حقيقت هم،
يو ماشوم دی
فکر مې کاوه،
((حقيقت))،
ډېر ستر موجود دی،
فکر مې کاوه،
زمانه،
نه تېرېږي،
– زه به تل هغه زه يم –
ما،
مکان هم د ځان باله،
خو،
زمانه راغله،
په آسانۍ يې ،
له مکانه غلا کړم،
حقيقت ماته خلاصون رانه کړ!
- o
اوس،
ګورم چې،
((حقيقت))،
يوازې يو ماشوم دی،
او ماشومانه
لوبې کوي.
ځوان نسترن
ماليار،
د نسترن،
وړوکې،
څانګه،
وليدل،
ترې،
پاک يې کړل،
واښه او پيچک،
مخامخ يې کړ هغه،
د باد لوبې،
د لمر تودوخې،
او د رڼا پر له پسې،
مچکو ته،
- o
بيده شو،
ځوان نسترن،
د بڼ د خوشبويۍ،
په بستر کې.
((حي اللفلاح))
د کار و بار،
مرداريو،
د بازار لښتي،
بند کړل،
لشو،
او
بوی ناکو اوبو،
لاره په سر اخيستې ده،
په سړک،
د ونو برګونه،
ځوړند سرونه،
سراسيمه،
د ((حي اللفلاح))،
چغې وهي،
لارويان،
کورونوته،
په منډه دي.
خپل سرې بوټۍ
پخپل سر،
په سپېره،
دښت کې،
– د دوو تېرو تيږو ترمنځ –
له زڼې نه،
– هغه زڼه چې باد،
او تو پان له کومې بلې،
بېديا راوړې وه –
پخپل سر راشين شو،
- o
له هغې کلکې ځمکې نه،
د هيڅ ماليار،
له ناز نه پرته…
خوله رانزدې کړه
د مازديګر،
په نارنجي بستر کې،
ستا اننګي،
او شونډې،
د بيا بيا کتو،
او مچېدو دي،
- o
مخامخ درته کښېنم،
خوله را نزدې کړه.
د اغزي انډيوالي
سره له دې،
چې اغزي،
د بلبل په شور،
او سندرو کې ويده وي،
او،
د بلبل شور او سندرې،
نور هم،
اغزي و ژور خوب ته،
بيايي،
د اغزي انډيوالي،
د ګل،
تقدير دی.
