ژباړن: حیات الله ژوند ||

موږ ته يې نوی مدافع وکیل رالېږلی، بوکفالوس (د مقدوني سکندر د آس نوم). د هغه څېره لیدونکو ته هغه وخت چې یو وخت دی د مقدوني سکندر جنګي آس و، سم نه شي وریادولی؛ خو که څوک له دغه کيسې نه لږ هم خبر وي، د څه معلوماتو پته لګولی شي. څو ورځې وړاندې مې د محاکمې په دروازه کې پام شو، چې یو ساده خدمتګار د آسځغلونې د آس دایمي پېرېدونکي په توګه ښاغلي وکیل ته په ځير ګوري او په حيرانونکي انداز د هغه اوچت او لوی ګامونو ته متوجه دی.

هو، د وکیلانو مشرتابه پلاوی محکمې ته د ښاغلي بوکفالوس له راتګ سره مخالف نه دي. هر یو په حیرانونکي انداز له ځان سره وايي، چې بوکفالوس د اوسني ټولنیز نظام په ستونزمن حالت کې ولاړ دی؛ نو پر دې اساس او په تاریخ کې د هغه د غوره کړنو له امله د مرستې وړ دی. نن – څوک له دې سترګې نه شي پټوی – مقدوني سکندر نشته. پرېمانه خلک د انسانوژنې ماهرین دي او دا چې د مېلمستیا پر مېز یو ملګری ښکار وګرځول شي، دا کار هم لږ نه تر سترګو کېږي او پر ځینو خو د مقدونيې ځمکه دومره تنګه شوې، چې فيلېپ – د لوی سکندر پلار – کنځي؛ خو له دې سره سره بیا هم هېڅوک او هېڅوک هند ته لار نه شي موندی. هغه مهال هم د هند دروازو ته رسېدا ناشوني و؛ خو د باچا تورې لار وروښووله. نن يې دروازې لرې او لوړو سیمو ته وړې دي. څوک لار نه ښيي. ډېر کسان توره په لاس ولاړ دي، یوازې د دې لپاره چې تورې پر خپل سر وګډوي او که څوک ورته پرلپسې وګوري، سترګې به يې تورې شي.

نو څومره ښه به وي، چې د بوکفالوس په څېر په حقوقي کتابونو کې ډوب شو. هغه ازاد، ډډې یې له سپرو خالي، د څراغ په رڼا کې او د سکندر له شخړو لرې زموږ د پخوانیو او زاړو کتابونو پاڼې اړوي او لولي يې.