تطمیع رسانه ها ازطرف حکومت های کرزی در ترویج فساد رول به سزای داشت.
درین روزها مشاهده میشود که بعضی رسانه هاباتهیه ی گزارش های تحقیقی Investigation reporting میخواهند نشان بدهند که گویا رسالت رسانه ی خود را نمایان سازند.
علت آن اینست که طالبان آنها را رسانه های مزدور خطاب مینمایند در حالیکه باید به آنها کلمه ی رسانه های رشوه خور را اتلاق نمود. (خصوصاً در زمان کمپاینهای انتخاباتی)
باید علاوه نمود که موسسات خارجی هم بخاطریکه وندی بخود بزنند – در شعله ورساختن این پدیده ی شوم (ژورنالیزم زرد)، هیزم میریختند چون منفعت خود شان هم مطرح بود.
بکروند :
در اوایل حکومت کرزی بازار رسانه های وندست (فندوالا)بدون اینکه معیار رسانه ی شان ارزیابی گردد ، سخت پُر جوش وخروش بود.
وحکومت های کرزی هم بخاطریکه به پروسه ی چور وچپاول خود مانند چور کابلبانک (محمودکرزی وفهیم) سرپوش رسانه یی بگذارد ازطریق دفتر رسانه یی خود به بعضی رسانه ها دالر میداد – جهت انحراف توجه عامه به جهات دیگر، کنفرانسهای گویا حاد دایر مینمود – یکروز درمیان خبرنگاران به ارگ خواسته میشدند – حتی به بعضی خبرنگاران از قبل سوالات فرمایشی داده میشد تا مطرح نمایند – درینمورد من حاضرم اسناد وشواهد ارایه دارم.
دفاتر چون (نی) وغیره هم مانند دفاتر عاطل و فند بگیر صرف به یگان ورکشاپ ژورنالیزم و کنفرانس اکتفا مینمود.
حال به خاطر هراس ازینکه مبادا حقایق روشن شود – این رسانه ها قلم خود را به افشای گویا فساد در گزارش های تحقیقی Investigationreporting میچرخانند.
چون فعالیت این رسانه ها مورد سوظن (سیگار) و(ساپکو) قرار گرفته که در گذشته ها مُمد پروسه ی فساد بودند، فلهذا قرار است ژورنالیزم زرد به سرخ تبدیل شود ولی حال دیگر دیر شده است.
عبدالرووف لیوال.