لاړم دارالمجانين ته
هلته و څو لېوني
ډېر بې قيده غرېدل
ژبې نه وې په فرمان
آزادي وه د بيان
په خبرو بنديز نه و
نه و ډار د څارنوال
د خطر احساس هيڅ نه و
بې پروا و ناطقان
نا خبر له اين و آن
کېدې رنګ په رنګ خبرې
بې ادابو بې ترتيبه
د هر چا کلام مصوون و
لکه زوی د پارلمان
له قانونه په امان
دروازې که وې تړلې
ځنځير پېچ و لېوان
په نامه شفاخانه وه
هيچا نه باله زندان
بدل شوی و عنوان
له هغه ځايه چې لاړم
د محبس تورو کوټو ته
هوښياران لا په عذاب و
ترې نه ښه و لېونيان
دا د عقل دښمنان
مګر ژبه بندي نه وه
وينا وه ډېره آزاده
لوڅ اوبو نه نه وېرېږي
نه له بند څخه بنديان
نه له اوره پتنګان
چې راووتم له بنده
تګ راتګ هر لور آزاد و
هر څوک و پخپله خوښه
غلامۍ ته ور روان
د يوه بل بنده ګان
آزادي د فکر نه وه
ژبې بندې وې له ډاره
په احتياط احتياط مجلس کې
غږېدل به وزيران
وايه! چېرته و زندان
په کوم ځای کې و بنديان
بدلون اوونیزه\لومړی کال\(۴۷) ګڼه\ چارشنبه\اسد\ ۲۸\ ۱۳۹۴