وزر
د روح وزر مې مات شول
نن در الوتلی نه شم.
لاس
لاس مه موټی کوه
پرېږده چې د هوا په شان مې
ګوتې ستا د ګوتو ترمنځ ځای ونیسي
لمر
چېرته چې ته یې
له هغه ځایه لمر ساه اخلي
چېرته چې زه یم هلته هر وخت تیاره وي
د فکر توپیر
تا یې خیال هم ګناه ګڼلو
ما یې پاکۍ ته سجده وکړله
د سکوت سندرې
غوږ شه،
د ژوند په اتڼ کې نن سکوت سندرې وايي.