چهارشنبه, دسمبر 11, 2024
Homeادبشعرد فدا محمد نظري څو شــعرونه - ۵

د فدا محمد نظري څو شــعرونه – ۵

د اور په شاو خوا

دا اور ؤ،

چي لمر يې،

                 و زېږاوه،

د لمر جاذبې،

                    ځمکه وساتل،

اوس،

      ځمکه،

                د لمر په شاو خوا راګر ځي،

        – د اور په شاو خوا-

د ايندارې قد

نن مې،

ځان د مينې،

                په اينداره کې،

بيا بيا،

         وکوت،

يو بې زړه،

               بې خولې،

                         بې سترګو،

                                         او بې پښو،

موجود وم،

  • o

د مينې د ايندارې،

                    قد،

د حقيقت،

په اندازه دی.

د باغوان لاس

کله چې د باد،

                زيږې پنجې،

له ونې نه،

                مېوې،

او له بټو نه،

                  ګلان  و رژول،

د باغوان مبارک،

                          لاس،

هر ګل،

          جلا جلا،

او هره مېوه،

                  ځانته ځانته،

له ځمکې،

            راپورته کړل.

د بلبل سندرې

کله چې په کلي کې،

د زاغانو،

           ((کاغ)) ((کاغ))،

ځمکه او آسمان نيولی و،

بلبلانو په بڼ کې،

خپلې سندرې،

نورې هم سندريزې کړلې.

 

1 COMMENT

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

ادب