“توافقنامه آوردن صلح در افغانستان” میان طالبان و ایالات متحده تاکنون نتیجه مشخصی نداشته است و جنگ و حملات خونین هنوز در سراسر کشور ادامه دارد.

منبع: دیپلمات

نویسنده: فرانز جی مارتی

مترجم : سیدجمال اخگر

بتاریخ 29 فبروری سال 2020، ایالات متحده و طالبان- پس از بیش از 19 سال جنگ – توافقنامه تاریخی برای آوردن صلح در افغانستان را به امضا رسانیدند.

در توافقنامه تصریح گردیده است که طالبان مانع استفاده از خاک افغانستان بر علیه ایالات متحده و متحدین آن توسط تروریستان می گردد و همچنین برای ساختن یک کشور صلح آمیز وارد مذاکرات با طرف های درگیر افغانستان شود. در مقابل ایالات متحده قول داده است تا نیروهای نظامی خود را از افغانستان بیرون بکشد. در همین حال یک قسمت از این توافق نامه طی یک سال گذشته عملی شده ولی بیشتر بخش های دیگر تا هنوز اجرا نشده و سوالاتی را بر انگیخته است.

در عین زمان ، جنگ میان طالبان و نیروهای دولت افغانستان و همچنین حملات تروریستی توسط این گروه در سراسر افغانستان ادامه دارد.

بر اساس توافق نامه طالبان – ایالات متحده ، مذاکرات بین الافغانی میان طالبان و طرف های افغان (دولت فعلی افغانستان) به عنوان امتیاز برای طالبان که صریحاً در توافقنامه ذکر نشده است – قرار بود در 10 مارچ 2020 آغاز شود اما بنابر دلایل مختلف با تعلل در 12 سپتامبر سال 2020 در دوحه ، قطر آغاز شد. یکی از دلایل اصلی تاخیر در برگزاری مذاکرات، چانه زنی در مورد آزادی زندانیان طالبان بود که به نوبه خود ناشی از عدم شفافیت در مورد این که واقعاً روی چه چیزی توافق شده است، بود .

آغاز مذاکرات به عنوان یک فرصت تاریخی مورد استقبال قرار گرفت.اما هیچ کسی انتظار پیشرفت سریع این روند را نداشت. مذاکرات میان ایالات متحده و طالبان تقریباً 18 ماه را در بر گرفت – و مذاکرات ایالات متحده و طالبان به طور قابل توجهی کمتربحث برانگیزتر نسبت به مذاکرات بین الافغانی که وظیفه بزرگ ایجاد توافق دیدگاه میان طالبان و دولت افغانستان را در مورد چگونگی یک افغانستان صلح آمیز دارد- بود. بر این اساس ، مذاکرات بین الافغانی همیشه در بهترین موارد پراکنده و طولانی می شد.

ابراهیم باعث ، پژوهشگر افغان خلاصه کرد ” فاصله میان آنچه طالبان و دولت افغانستان از توافق صلح انتظار دارند و آنچه که آنها مایل به سازش هستند بسیار زیاد است.”

این به درخواست طالبان برای “سیستم اسلامی” اشاره دارد ، اگرچه در مورد چنین سیستم بیشتر وضاحت داده نشده است ، اما اگر از یک طرف به معنی تغییر کامل جمهوری فعلی نباشد به معنی اصلاحات اساسی آن است. و از جانب دیگر تمایل دولت افغانستان برای حفظ قانون اساسی فعلی که طالبان آن را نسخه غربی میدانند.

به هر صورت ، مذاکرات بین الافغانی با تعیین قواعد راهکار پیش برد مذاکرات واقعی آغاز شد. این طرز العمل تقریباً سه ماه پس از آغاز مذاکرات در تاریخ 2 دسامبر سال 2020 ، نهایی شد.

مذاکرات بین الافغانی پس از یک وقفه در اواخر دسامبر 2020 در اوایل جنوری 2021 از سر گرفته شد.

هیئت طالبان و تیم مذاکره کننده دولت افغانستان در حال حاضر روی یک اجندا برای گفتگو های اساسی کار می کنند.

باعث گفت :” پیشرفت مذاکرات بسیار کند بوده است. ” وی گفت: “این امر به دلیل فاصله زیاد دیدگاه های دوطرف مذاکره کننده بوده است و اکنون همه طرف ها – دولت افغانستان ، گروه طالبان – منتظر اند که دولت جدید ایالات متحده چه کاری را انجام خواهد داد .

به هر حال ، با توجه به زمان کمی که باقی مانده است ، بعید است که مذاکرات بین الافغانی نتیجه مشخصی را تا پایان اپریل 2021 – تاریخی که مطابق توافقنامه برای خروج کامل ایالات متحده تعیین شده است ، در قبال داشته باشد.

اما این عقب نشینی مطابق توافقنامه میان امریکا و طالبان به یک سلسله شرایط بستگی داشت که می توان گفت تا هنوز برآورده نشده است.