پنجشنبه, نوومبر 21, 2024
Homeادبشعرغزل/ شاعر عبدالباري جهاني

غزل/ شاعر عبدالباري جهاني

مخ که مي کعبې که بتخاتې ته اړولی دی

ما د خپل جانان د کوڅې لوری پیژندلی دی

شیخه چي په شک مي درته وکتل معذور یمه

ما دي د کوثر په نوم د زهرو جام چښلی دی

کله د طاووس په رنګینیو پټیدلای سې

مار دي په لستوڼي کي آدم ته ور وستلی دی

ستا شور به مي څنګه د صنم له کوڅې وباسي

ما یې له منبره د بلال ږغ اوریدلی دی

اوس به دي وعظونه د ګریوان تر تڼۍ تیر نه سي

دلته لیونیو نن د عقل ښار نیولی دی

پریږده چي تڼاکي مي اوبه کم په اغزیو کي

سیوری د قسمت مي په دې لاره کي لیدلی دی

پټ راته مغان په لنډه لار کي راته وویل

پل چي یې د ده پر پلونو ایښی دی ښاغلی دی

نن دي جهاني لکه پانوس لمبه لمبه وینم

بیا دي څه الهام د زړه په ښار کي اوریدلی دی

د ۲۰۱۳ کال د جولای څوارلسمه

ویرجینیا

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

ادب