لکه پتنګ چې د لمبو دپاسه کور واخلي
داسې مې مینه دوزخي اجل په زور واخلي
د تاک له رګه نښتېځلی اور مې زړه ته توی کړه
ګوندې هر رګ کې مې ویدې سندرې اور واخلي
ستا په وصال مې ژبې شونډو رپېدا شروع کړه
ته وا د جام نشه دماغ د شرابخور واخلي
له اننګو سره دې زما د زخمو رنګ جوړ شوی
لکه ګلاب چې له لمبو سره انځور واخلي
چې د بنګړو شرنګ دې نغمه د پېغلتوب ووایي
زما زړګی هم ورته شوق د ټنګ ټکور واخلي
د مغل حسن دی ړانده عدل دې هک حېران کړم
لکه خوشحال خټک چې سوچ د رنتبور واخلي
هر څه به هېر کړي د ناموس سپکاوی نه هېروي
پښتون به حتماً د عزت غچ پر لاهور واخلي
د محبت د رسوایۍ کیسه کې مه اوسېږه
تور قانع شته چې د رسوا مینې دې تور واخلي
سلام قانع صاحب
ټولی لیکنی دی ډیری خوندوری دی ستا قلم او مرحوم ملنګ جان قلم او د وطنی احساس د قدر وړ وه او ستا دی
خدای ج دی ډیر وخت زوندی لره
Well-done Qani Sahib!
ژوند ژوند
well done
قانع صاحب سلامونه او نیکی هیلی قدرمنه قلم د لازیات تیز او حقویون اوسه ،موږ درسره بی ریامینه لرو ژوند د غواړم