کنگل اوښکې
دلته له شوروځوږ شوې سپينې،
د قهرژلو غرو رغونو سترگې
او پر بڼو پورې کنگل
– له ډېرو کړيکو ژړا-
د سبرونو اوښکې.
* * *
اهريمني بادونو،
د زيريگرو توتکيوپر مخ
لارې تړلې په دې نيت و نمات
چې بيا راتاندې نه شي
د دې چمن پاڼرېژ زموللې شېبې،
تاندې لباندې گلمونگرې ناوکۍ!
۱۸ فبرور۱۹
جړ وربلونه
کله چې توره غدۍ،
د زمهريرې سيلۍ
زما د زړه د گلبڼ پاڼې تروښي،
نو زه به څنگه وپېيم
دا بخولې ناخوالې
په جړو پړو وربلو
د گلوييو کې سره؟
۲فېبرور۱۹
پښې يبله
که لمر مزدک ته دې در غلې لاره
ټوله اغزي اغزي شي،
نو به بياهم هغسې
ـ د لمنځ لپاره ـ
پښې يبله درځم!
بېزاري
نه مې خوښېږي
چې پر پله باندې پل کېږدې زما …
زه يم بېزار له پليونۍځنې ستا!!؟
۴اپرېل ۱۹
۱۸کلنې اسرې لورزۍ ته
مرغ دې شه ښه!
زما په ذهن وزړه کې مېشتې اسرې،
چې وختې دژوند يانه تر اتلسمې پوړۍ
ـ د يووېشتمې پېړۍ
او لا گوربت غوندې څانگونه څنډې
د اسمانلارو هسکو هسکو تشيالونو پر لور…
* * *
هو،
يم ډاډه درباندې
چې په دې ټاکنده گوټپېر
د ژوند وژواک کې اخلې
لا خو کوټلي گړندي گامونه،
او نه پاتېږې پښه نيولې چېرې
د نن سبا په څلاريو کې
دوه زړې او نهيله کله،
د ارمانژلو تکلونو پر لور!
پوهاند م.ا. زيار- ۲ اپرېل ۱۹
الوتې کوترې
ډېرې شپې ورځې
اوکلونه تېرشول
چې سرې کوترې الوتلې
د اېشيا زړگي له بامه ځنې،
خدايزده،
چې کله به بيا
له ها ناچېرې نشت اباده
راستنې شي پر ژوندونې واړه…
نه چې خدای مکړه
دا پرېښلې بمبوټې ،
وغورځوي يو مخ له پامه ځنې!
۸غويی ۹۸
واذ جاء الحق…
که زه راشم ته به ورک شې،
کړې د تېښتې لار به خپله،
دلاسبري حق پر وړاندې
څه به وکړې ته باطله!
۸غويی ۹۸