9دمڼو دنګهت وزرې
څوک به یې څنګه لیکې ؟
داور پر پاڼو باندي ،
زموږ د دور دونو ، ددرد او سوي سندرې
دوږمو نرم ښځینه لا سونه
دونو درد خوږ کړی
اوس په سارا کې د شپیلۍ په ژبه
ټپي نغمې ږغوي
دځنځیرونو د هرشرنګ سره،
وریښمینې پښې دیوې ساه خوږیږي
وایې ، میین ادم یو وخت ګناه کړي وه
اوس مو تاریخ کې د هردور حوا
دځنځیرونو شرنګ ته ،
دناچارۍ نڅیږې
اوس د هردور دتورو ،اودلفظونو انځورګر،
دبنګړو شرنګ ته ، په جادو اومنتر ،
یوه نغمه ږغوي
خوږه ترګوړې نرمه ، نرمه دوریښمو په څیر
څوک به یې څنګه لیکي ؟
داور پر پاڼو باندي زموږ د، دور دونو،
د درد اوسوي سندرې
په بڼ کې ونې د مڼو، ناروغې
سهار ، ماښام سړې څپې تودي څپې
دتورو تبو * پرخپل ځان تیروي
د مڼو ښکلو حافظو کې دنګهت وزرې
دالوتولو د بام ،دلطافت او کیف ،
افسانې نه یادوي
کاشکي یو ځلې دمڼو په حافظو کې بیا
یو نوی ،خوږ. خوږ پسرلی راشین شي
مراندې يې مځکه کې ،
دسره نوي غزونې پیل کړي
تنې یې بلا ربې شي دڅانګو ،
ښکلې ، ښکلې ماشومانې راوړي
کاشکي ، یو ځلې بیا،
د ونو ښکلي شرنګیدلي ګلابې شګوفي
دڅانګو غیږ کې خپل سرونه کښیږدي
خوب دمڼو وویني
شونډې غوټې ، غوټې کړي
بیاد حجاب را ووزې،
دبڼ دهسکو چنارونو سره ،
په سترګو، سترګو کې خبرې ،
دالفت وکړي
کاشکي یو وارې بیا،
درد منې ونې د بڼ ، دمڼو خوب وویني
کاشکي یووارې د مڼو په حافظو کې بیا
یو نوی خوږ. خوږ پسرلی ،
راشین شي
یادونه :
توره تبه * په عامه اصطلاح زما په ګومان (محرقي ) Tyfhoid ته وایي، د کندهارۍ میرمنو یوه ښرا داسي ده ، (په توره تبه دی مرګ سه)
۲۰۲۳ / ۳ / ۲۵
دسخاوت شیبې
زما د پلار په لاس کې ،
سترګه د سبا راخیژې
زما د پلار په لاس کې لمر ډوبیږې
ورځې زما د پلار ورغوو کې ،
دپیل قدمونه ایږدي
ورځې زما دپلار ورغوو کې
دشفتالو،الوبالواودشاه توت د بڼ کیسې لولې
دمازدیګر غمګین رنګین غروب
زما د پلار د قد مونو سره زموږ،
وبام ته راځی
او دسهار دسپیدو ، سپین تندی
سپین سوربخن رخسار
زما د پلار د تندي ، پر خړه مځکه باندي
دګلابي ، سپینو ګلونو کروندې کرې
زما د پلار سترګو کې ،
سترګه د سبا راخیژي
زما د پلارپه لاس کې ،
د ژوند او میینې کتابونه ،
د عرفان اوپو هي
سپینې ترورځو ، او رڼا ، رڼا
د سمندر سپینې، سندرې وایې
د سمندردڅپو پاڼو کې
دُراو ګوهر لټوي
زما د پلارد پلونو ، لار کې
دسرو یاقوتو ، زمردو کان ته لار تللي ده
زما د پلار خبرې لکه ښایست دستورو
زما د پلار سیوري ، د ونو شونډو باندې
ساه دژوندون ویښوي
زما د پلار سیوري ،
زما دپلا ر سیوري به یووارې بیا،
دشین قدمه پسرلی ښکالو ته ،
بار د نګهت او لطافت راوړي
زماد پلار سیوری به ، یو وارې بیا،
داسمان شنه ټټر ته د سپینو ، سپینو
اوکر کنډو ، وریځو سپيني جامې
واوبدي .
۲۰۲۳ / ۳ / ۲۷
غزل
ستا په خیالونو کې بیګا بیا تر امکان ولاړ مه
ډکه دستورومې لمن وه ترباران ولاړ مه
دشونډو ټول پتري مې ورژول پاڼې ، پاڼې
سجده د شکر مې کول ترلا مکان ولاړمه
ما د سبا تندی کې کرښې د قسمت لوستلي
ذره ، ذره شومه د مځکې، تراسمان ولاړمه
دیو چا خیال راتلي شیبې ،شیبې سارا راتلله
دچا د خیال په سیوری ژونده ؛ ترکاروان ولاړمه
پرهر مې خپل په بڼووګنډی ، دتړمو اوښکو،
ټکور مې ورکړ، دموسکا تر ګلستان ولاړمه
تنهایې نه وه درد او کیف یې و جوړه راسره
خپلې تڼاکې مې لوستي، ترشبستان ولاړمه
ورځو کې ځای نشوم پر پلونو د (پروین) وختم
دیوه ستوری په ارمان کې تر ارمان ولاړمه
۲۰۲۳ / ۳ / ۱۵