شاباس افرین دغسې مولانا لږ غیرت پیداکړه

په کار دا وو چې طالبانو د ملا ضعیف له توهین او تحقیر نه چې پاکستان ورته وکړ وروسته له پاکستان سره هر ډول اړیکې پرې کړې وای او د پاکستان لعنتي استخباراتو او پوځ سره یې ښکاره دښمني اعلان کړې وای.

ټول هېواد پاله او غیرتي افغانان دې په یوه غښتلې روحیه او یوه غږ د تور مخي پنجابي دا انساني او اخلاقي ضد عمل په سختو ټکو وغندي. هیله ده چې نور طالبان هم د ښاغلي ضعیف په څېر د پنجابیانو غیر انساني عملونه وغندي او خپله خپلواکي ثابته کړي. مننه

د ملا ضعیف احساسات به د قدر وړ وی
خو
د افغان د وروستی دیرش کلنی غمجنه پیانو د ملا ضعیف او وکیل متوکل او نظر محمد مطمئن او نورو کابل میشتو توّابینو طالبانو د ګوتو څخه د بلې درنې سمفونی ږغولو انتظار درلود او لری ئې. یادو کسانو باید د طالب د مرموزی سناریو او ډرامې د ایجاد اصلی عاملین وولس ته معرفی کړی وای او په مخلصانه او صادقانه توګه ئې د لندن او پنجاب او حتی امریکائیانو پراخ رول ( د طالب د پروژې د ایجاد په هکله ) په ډاګه بیان کړی وای یا بیان کړی.
دا به د ویښو او صالح افغانانو شعور ته سخت توهین او سپکاوی وی که یاد کسان اوس هم د طالب تحریک یو خودجوش او وولسی او مستقل تحریک وګڼی بناً یاد کسان یا باید په ډیر شهامت او جرئت ټول حقائق ووائی یا باید ګَل ور واچوی او د هیڅ مسئلې په هکله هیڅ ډول نظر وړاندی نکړی ، اصلاً د یادو کسانو پټه خوله او د طالب د توری پروژې د تشکیل نه تشریح کول خپله یو ډول ملی خیانت ګڼل کیږی.
امّا د ښاغلی درویش ملنګ د پام وړ:
پرون ورځ می هیڅ فرصت نه وموند چی د یوې دینی مقالې په هکله د درویش ملنګ ترخې تبصرې ته غبرګون ښکاره کړم.
د درویش ملنګ د احمقانه دریځ په هکله فقط دوه درې لنډ ټکی:
درویش ملنګ لیکلی وه چی ” راسئ او موږ د اسلام د دین له شرّه وژغورئ! ”
البته مضمون ته نژدې مطلب.
لومړی:
هر څوک مطلقه آزادی لری چی ځانته دین غوره کوی یا نفی کوی
هیڅوک نه سی کولای چی کوم بل څوک په اِکراه او جبر په یو فکری – عقیدتی جال کی ایسار یا آزاد کاندی بناً د درویش ملنګ فریاد ( د مرستی او ژغورنی فریاد ) یو احمقانه او مرموزانه فریاد دی.
دوهم:
ځینی ملحد او مرتد کسان ګومان کوی چی زموږ د هیواد یا منځنی ختیځ ځینو نورو هیوادونو د وګړو د نن ورځی ژوری سیاسی – اجتماعی – اقتصادی – امنیتی – فرهنګی او نوری انسانی ستونزی د اسلام د دین ږېږندنه ده.
دا ډول تفکر یو ځان تېرایستونکی تفکر دی.
درویش ملنګ او هغه ته ورته کسان باید دا تریخ حقیقت ومنی چی:
زموږ یا د منځنی ختیځ سیمه که د هر ډول دین او فرهنګ درلوونکې وای او یا اصلاً هیڅ ډول دین ئې هم نه درلودای خو بیا به هم د طبیعی زیرمو او شتمنۍ او جغرافیائی مؤقعیت له کبله د غربی او شرقی استعمارګرانو او چپاولګرانو لخوا همداسی ځپل کېدای لکه نن ورځ چی ځپل کیږی.
نو خبره دا ده چی:
استعمارګران او چپاولګران به حتماً د مِتافزیکی محکمې په سالون کی د سخت مجازات سره مخامخ کیږی او په څنګ کی به ئې د هغوی فکری مُریدان هم د سختی رسوائی او مختوری سره مخامخ کیږی.
بله دا چی د مسلمانانو شمېر یو میلیارډ دی خو نن ورځ د نړۍ پر مخ لږ تر لږه درې میلیارډه انسانان د سخت هر اړخیز بحران ( لوږی، ناروغۍ، مُفلسۍ، پریشانۍ، بې کورۍ او…. ) سره مخامخ دی البته د ظالمانه کاپیټالیسټی سیسټم له برکته چی دا مسئله خپله د د درویش ملنګ غوندی کسانو د فکری فساد او محاسباتی نقصان ښکاره سند دی.
نو
د درویش ملنګ غوندی کسانو ( د نړیوال صهیونیزم مزدورانو ) سُرنا او ډُول فقط د هغوی خپل غوږونه پڅوی او بس.