نړۍ ته راتګ د مور او پلار هيله وي. لویېدل او ځوانۍ ته رسېدل هم تر ډېره پورې د مور او پلار په هیلو پورې تړلې وي، ځکه چې د لویېدلو په ټوله موده کې هغه کافي د عقل پوخوالی او د ژوند تجربه نه وي چې یو نوی زلمکی یا پیغلګوټې په مستقله توګه د ژوند د هیلو په هکله پرېکړې وکړي.

په هر صورت، که زلمی ګوټی او پیغلګوټې په مستقله توګه پرېکړې هم نه شي کولای، خو په یو ډول نه یو ډول، د ژوند لپاره خپلې هیلې لري او د پوره کولو په فکر کې يې وي.

تل فکر کوي چې ځوان شي، پېغله شي. درس ووايي، انجنیر شي، ډاکټر شي، بزګر، کارګر، پیلوټ شي، استاد او یا زما په څېر ضابط دادا شي، واده وکړي او په دې ډول پر مخ لاړ شي.

دا د یوه زلمي ګوټي او یا یوې پېغلګوټې هیلې وي. کېدای شي تر سره شي او یا همدلته هر څه له هیلو سره یو ځای پای ته ورسېږي. خو که ژوند دوام وکړي هیلې هم ورسره یو ځای موجودې او دوام کوي.

له اتلس کلنۍ سره سم د هیلو باران راپیل شي. دوولسم ټولګی پای ته ورسوي، د پوهنتون او د مینې پر خوا منډې پیل شي. واده کول غواړي، د ښې دندې پیلول غواړي. ماستری او بیا بهر ته د تګ او د یوه یا څو کورونو هیلې پیل شي. اولادونه راکتار شي، بیا د اولادونو د ښه تعلیم او ودونو په فکر کې ډوب شي. کوم یو لا په کې د دکتورا، وزارت، ریاست او جنرالۍ خوبونه هم ګوري، په حقیقت کې دا خوبونه نه بلکې هیلې دي، چې شپه او ورځ يې د پوره کولو لپاره هڅې کوي. اوه! که هیلې نه وای، ژوند به څومره له خاموشۍ او بدخوندۍ ډک و.

تعلیم په بشپړه توګه پای ته ورسېږي، د واده، اولادونو، لمسیانو، کورونو، موټرونو، اعتبار، ښه یا بد نوم او د هر څه خاوند شي، خو ستړی شي، کمزوری شي، دمې ته اړتیا پیدا کړي، اوس نو د تقاعد، عمرې او حج په فکر کې شي او وايي شکر چې په خیر سره تقاعد او حاجي شوم.

ښه سمه ده، چې ژوند خو هیلې او امیدونه دي. راځو دې ته هغه څه چې په ژوند کې يې هیلې وي تر لاسه شوي، عمر هم له اویا کلونو پورته شو.

د کوم څه د بشپړولو لپاره که تعلیم و، واده، کورونه، اولادونه، لمسیان، مقام، څوکۍ، اعتبار، حج او هر څه تر لاسه شول. اوس پوښتنه دلته ده چې نور ژوند بې له کومو هیلو د څه لپاره؟

که خبره د عبادت وي، خو د بې دینه اولادونه که هم په کوچنیوالي کې مړه شي دوزخ ته نه ځي. دا خو ښکاره خبره ده چې هر څومره یو څوک دینداره وي بيا هم له اشتباه او خطا څخه خالي نه وي.

که څوک نطر لیکي، دې دوه پوښتنو ته دې ځواب ووايي؛

لومړی، آیا بې له هیلو ژوند ته اړتیا لیدل کېږي؟

دویم، که نورې هیلې وي هغه به کومې وي؟