نیلوفر مستعد

موسیقی به عنوان روشی برای درمان به زمان ارسطو و افلاطون باز می‌گردد. از آن زمان به بعد رگه‌هایی از استفاده، اصوات و آهنگ‌ها برای درمان بیماری‌های مختلف بکار رفته‌است، اما در قرن بیستم فکر رسمی استفاده از موسیقی برای درمان آغاز شد و هر چند استفاده از این روش درمانی با مشکلاتی همراه بود که با قدم هایی که برداشته شد، به ‌تدریج این شاخه درمانی تکامل یافت و انجمنهای متعددی تشکیل گردید. به ‌طوری ‌که در سال ۱۹۴۴ اولین برنامه آموزش موسیقی درمانی در جهان در پوهنتون میشیگان آغاز شد.

در سال ۱۹۷۱ انجمن موسیقی درمانی آمریکا یا AAMT آغاز به کار کرد. در سال ۱۹۸۵ فدراسیون جهانی موسیقی درمانی در سطح بین‌المللی به ثبت رسید.

روش‌های موسیقی درمانی:

در موسیقی درمانی دو روش اساسی وجود دارد

１-         روش فعال

２-       روش غیر فعال

روش غیر فعال شامل شنیدن موسیقی است که بیمار با گوش دادن و شنیدن موسیقی که در حال نواخته شدن است، مورد درمان قرار می‌گیرد. در این روش بیشترین تأثیر عملکرد در جهت برانگیختن و تأثیر واکنش‌های عاطفی و ذهنی است.

در حالی که در روش موسیقی درمانی فعال که نواختن، خواندن و حرکات موزون اساس کار است. واکنش‌های مختلف عاطفی، ذهنی، جسمی و حرکتی تحریک و برانگیخته می‌شوند. برنامه‌ها و روش‌های موسیقی درمانی متنوع و متناسب با نیاز افراد تنظیم و تدارک دیده می‌شود.

کاربرد موسیقی در توانبخشی:

با توجه به این که پردازش موسیقی درمغز در مناطقی متفاوت از مناطق درگیر در ادراک سایر اصوات از جمله گفتار صورت می‌پذیرد امروزه از موسیقی درمانی در توانبخشی ذهنی و جسمی و نیز کمک به رشد دقت شنیداری و بهبود توجه و تمرکز و در نهایت رشد مهارتهای گفتاری استفاده می‌شود. این امر در مورد کودکان مبتلا به اوتیسم و نیز مبتلایان به اختلال یادگیری بیشتر صدق می‌کند.

شنیدن موسیقی:

در موسیقی درمانی ، ما انتظار داریم که موسیقی ما را در بر گرفته و در تمام وجودمان جریان پیدا کند. بنابراین باید موسیقی را با تمام وجود بشنویم. یادتان باشد که از قوه تخیل مغز استفاده کنید.

به خاطر داشته باشید: «انرژی در پی اندیشه می آید» هر جا که فکر باشد انرژی هم وجود دارد. برای بهتر گوش کردن به موسیقی ، دو مطلب را به خاطر بسپارید :

１-         صدای موسیقی در حدی باشد که شما با آن راحت هستید .

２-         خودتان را تسلیم موسیقی کنید .

اگر صدای موسیقی خیلی آرام باشد بهتر از آن است که خیلی زیاد باشد. وقتی در آرامش باشید، صدا اثر بیشتری روی شما خواهد داشت، بنابراین اگر در ابتدا صدای موسیقی بیش از حد آرام به نظر می رسد، با افزایش آرامش شما ، کاملاً مطلوب خواهد بود.

صدای موسیقی زمانی مناسب است که ضمن شنیدن موسیقی متن بتوانید مکالمه آهسته ای هم داشته باشد. خود را تسلیم موسیقی کردن ،بدین معنی است که تصور کنید موسیقی به تدریج روی بدن شما اثر می گذارد ، سیستم های مربوطه را تحت تأثیر قرار می دهد و آن را متوازن و تقویت می کند.

سعی نکنید موسیقی را کنترل و تجزیه و تحلیل کنید . وقتی موسیقی پخش می شود، ببینید و احساس کنید که موسیقی شما را احاطه کرده است ، در بر گرفته است، از تمامی بدن شما عبور می کند و شما را پر کرده است. به صداهایی که شما را فرا گرفته ، در درون شما جریان دارد و شما را پر می کند، گوش دهید، آنها را ببینید و احساس کنید .

مجسم و تصور کنید که صدا را تنفس می کنید و با هر نفسی آن را جذب می نمائید .

تجسم و احساس کنید که صدا در حال متعادل کردن و تقویت بدن شما است. احساس کنید که تمامی فشارهای روحی و عصبی از بدنتان خارج می شود.

نگران نباشید از این که موسیقی قدرت تخیل شما را بر می انگیزد یا شما را به خواب می برد. این عکس العمل ها نشانه آزاد شدن فشارهای روحی است.

جمع آوری و جذب انرژی:

بعد از آن که موسیقی تمام شد، چند دقیقه به همان حالت باقی بمانید. اگر چشم هایتان بسته بودید آنها را به آرامی باز کنید تا به تدریج به نور عادت کنند. حالت کشش آرام به اعضای اصلی بدنتان بدهید. احساس کنید بعد از یک آرامش، کشش اعضای بدن چقدر لذت بخش است. برای برخاستن عجله نکنید. با فرصت کافی انرژی ها را جذب کنید. فقط پنج دقیقه یا بیشتر بنشینید و از احساس آرامش و نیرومندی خود لذت ببرید .

ممکن است حتی به شکرانه این موسیقی درمانی از خداوند شکر کنید. وقتی بلند می شوید به خاطر داشته باشید که فواید این بهبودی در طول روز و با تکرار درمان افزایش می یابد.