د فرانسوۍ شاعرې لویز-انژېلیک بېرتن (۱۸۰۵ – ۱۸۶۳) شعر / د نجیب منلي ژباړه
مرگ او ژوند
که مرګي پسې روان یو، بیا نو ولې پر دې لارو
او دې بوټو ښکلي ښکلي ګلان برېښي
چې په منی پاڼې پاڼې په هوا شي
نو بیا ولې پسې اوښکې ځي له سترګو؟
او که ژوند زموږ هدف وي نو بیا ولې پر دې لارو
شنه واښه له کاڼو ډک دي او ګلان اغزو پوښلي
چې په تلو تلو یې په اوښکو باندې مینځو
او د وینو رنګ پرې شیندو؟