فرید باراني په دې کم عمر په خپلو شعرونو کې عجب ښکلي، نوي ترکیبونه او تشبیهات جوړوي او کاروي. ما څه موده پخوا د ده په یو شعر باندې، دې یاد داشت اوشعر ته ورته یوه یادونه او یو شعر خپور کړی و. http://tolafghan.com/posts/29619

نن(د۲۰۱۴ کال د سپتمبر۲۴مه) بیا د مخکتاب د بڼ په یوه څنډه کې د ده یو شعر په مخه راغی. په دې شعر کې هم ما ته څو نویو انځورونو او نویوترکیبونه نوې مسکا وکړه. یو څو یې دا دي:

د میږیانو د لښکر حسادت، د سترګو تبسم، د لیونتوب د مبارکۍ غوښتل او …

باراني په دې شعر کې هم توانیدلی دی چې خپل فکر په نوي انداز سره د نویو او زړو تورو اولغاتوپه مرسته د لوستونکومخ کې کیږدي:

(https://www.facebook.com/farid.barani?fref=nf)

د باراني دا شعر مې له دې ترکیبونو سره څو ځلې ولوست، خوند مې ورنه واخیست او ځواب مې یې «د لیونتوب مبارکۍ» باندې ورکړی دی:

د لیونتوب مبارکي

د لیونتوب مبارکي خو ما وختي در کړې

خو تا لوستلې نه ده

په دغه بڼ کې چې اوسیږي

جګ غږیږې

او په لوړ آواز سندرې وايې

په داسې خلکو کې چې غوږ نه لري

په رڼو ګوري، کوم یو شی نه ویني

ته په کمره ولاړ یې چغې وهې

هغوی خود تا

او تا ته ورته کسان

څه لیونیان

څه با څاران ګڼي اوس

زه لا په دې هم ښه ډاریږمه

سودا کومه

د حقیقت په دې ویلو دې څوک

لکه منصور غوندې په دار نه کړي

موږه نا چار نه کړي

او بیا به سر وهو بس.

۲۰۱۴ کال د سپتمبر ۲۴

هیدرسلیف، ډنمارک