ددې انډیوال خوله تل خلاصه وی دا ماشومک لا تر اوسه نه پوهیږی چې دافغانستان دلانجې په ابعاد و کې یوازې پاکستان دخیل نه وه بلکې دلته دلوبې مهارولو کې ډېرې نورې کړی او حلقې لګیاوې.

سمه ده چې نور ابعاد او حلقات به يې هم لرل، خو يو شی چې هغه ډېر ښکاره (اظهر من الشمس) دی هغه په پاکستان او افغانستان دواړو د حکومتونو او نظامونو په اړولو او چپه کولو کې تل د هغه واکمنې کړی کار دی چې په حکومت کې دننه خپل مستقل حکومت دی او هغوی په کور دننه او بهر تګلارې جوړوي چې هم يې خپلو حکومتونو ته ورکوي چې له هغې نه وېښته هومره هم پښه اړولی نه شي او د افغانستان مسأله يې هم د ځان پورې تړلې ده چې عام وتام واک يې له نظاميانو او استخباراتو سره دی او حکومت يې کله ناکله د هغوی استازولي کوي او د هغه پټې واکمنې کړۍ پيغام موږ او نړۍ ته رسوي.
دی خو زموږ پورې لږ پوه دی ځکه چې له هر چا يې زياته همدغه کورنۍ هم ځپله ده. نېکه يې ورته اعدام کړ. ماما يې ورته ترور کړ او مړی يې هم د ده په مور ورواړولو او مور يې هم ورته مشرف ترور کړه او د ده له پلار يې په هغه تېر کې چې رياست وصدارت دواړه د دوی د ګوند شول. د ده پلار ولسمشر او سيد يوسف رضا ګيلاني صدراعظم شو، نو د ده له پاره يې لومړی له هر څه مخکې چې ولسمشر شي د ده د مور په هکله يې ترې ابراء خط واخېست چې ته نه شې کولی د خپل ښځې حقوقي دعوه پر پوځ او څارګرې ادارې وکړې، نو ايشتلی په زړه بېدار وي. هر څو که ماشوم شي، نو عقل يې له موږ و تاسې زيات په خپلو او زموږ په تګلارو رسيږي، نو لږ تر لږه کله خو يوه نيمه د حق خبره کوي.
حوت ۱۳۶۶ : [د حزب خپله ګڼه ”شهادت“]
حکمتيار : ((اګر در هر دو کشور نظام اسلامي حاکم باشد ما تصميم ميګيريم که مرز از ميان ما برداشته شود و هر دو کشور به يک کشور بدل ګردد)).
که اوس ترې سړی وپوښتي چې څنګه چل دی هغه اسلامي نظام به دې کله راځي؟
نو څه به وايی؟

بلاول خانه!
زموږ او ستاسو ( وولسونو نه بلکه حکومتونو) ټول ژوند په « تیر وتنو » کی تیر سو دا ځکه چی حکومتونه مو یا خائنان وه یا احمقان وه ( د انګریز تلبیس ئی نه ۇ پیژندلی او نه دی پیژندلی ).