جمعه, نوومبر 8, 2024
Home+د استاد پسرلي څو څلوریځې

د استاد پسرلي څو څلوریځې

شمعه چې ورو ورو راویلېدله
پتنګ پرې خپله ایره شیندله
مړ هندو نه دی ميئن پتنګ دی
خپلې ایرې وړي ګنګ ته پخپله

* * *

په هسک کې ګورم اواره ستوري
پټه خوله خړ،خړ یو بل ته ګوري
خدای خبر څنګه،په څه محکوم دي
د چا له لاسه، د چا له لوري

* * *

ازاد مرغه وای ازاد الوتای
د لارې خس وای په باد الوتای
او یا خو رنګ وای د ښکلي مخ زه
د تاندې مينې په یاد الوتای

* * *

ابلیسه ګرځه په ویرانو کې
یا د شېخانو خلوت خانو کې
د نوي عصر علم ته خوار هم
بې شخصیت کړې په افسانو کې

* * *

چې وطن خوار وي د هیوادونو
ولس ټوک خور وي د ولسونو
په چا ډاډه یاست په چا سرلوړي
اې پلنو دښتو اې لوړو غرونو

* * *

ژوندون قمار و، بیا بیا مې بایلود
خو نپوهېږم په چا مې بایلود
نه به څه کم شي نه زیات که لاړم
وړیا ژوندون و، وړیا مې بایلود

* * *

لږ مې درنیسئ لوېږم له ټاله
د مينې درده، د حسن خياله
ماشومه طبعه مې غواړي لوټ کړي
په کهکشان کې د ادب ځاله

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

ادب