د يو مسلمان وافغان په توګه انسان بايد د جومات په جوړونه خوشاله شي او دا يو نېک کار دی، خو د لمونځ او نورو اسلامي احکاماتو د زده کړې او لا ښه پوهاوي لپاره ليک لوست هم ډېر اړين دی. او دا د ښوونځيو او نورو لوړو زده کړو له ليارې لا ښه تر سره کېدی شي. له بده مرغه موږ پر عباداتو تاکيد کوو، خو بله برخه يې چې تعليم وتذکر دی له پامه غورځولې ده. په ننني عضر وزمان کې چې د ساينس وتېنالوژۍ دوره ده يوازې مدارس بسنه نه کوي. موږ ډېر ښه علما لرو، خو يو ليک لوستلی او ليکلی نه شي. زموږ زياتره حاجيان چې مکې ته د حج لپاره ولاړ شي، نو هلته له ډېرو ستونزو سره مخ وي چې په تېره بيا په منی، عرفت ومزدلفه کې چې له زياترو د خپلو خېمو او کمپونو نومره هم ورته ياده نه وشي.
ان تر دې چې ما خپل د افغانستان يو حاجي صاحب وليد چې طواف يې خلاص کړی وو او په دې نه پوهېده چې څه وکړي. له ښه مرغه چې له ما سره مخ شو او ما وبېژنده چې افغان او پښتون دی، نو راته يې وويل چې ((زه خو نه پوهېږم چې څه وکړم)) او معلم هم ورسره نه وو، نو بيا مې يو ګوښه ځای ته راوړ او هلته مې ورته ښه ارام ځای بيدا کړ او دوه رکعته لمونځ يې وکړ. همداسې نور ډېر حاجيان مې وليدل چې خپلې څپلې يې تر شا پورې په څادرونو کې تړلې وی او په طواف کې يې منډې وهلې او شا ته نورو دوو ملګرو ته يې همدا ويل چې راچابک شئ چې طواف خلاص کړو، نو ما پرې غږ کړ ((حاجي صاحب لږ په ارام شه)). د طواف خلاصېدنه اړينه نه ده. په ارام طواف وکړه. خير دی لږ وخت ورکړه او دوعاګانې وايه يا لږ تر لږه استغفار خو وايه. خو بېچاره ته هېڅ نه ورتلل، نو ما ورته وويل چې لږ تر لږه ((اللهم ربنا اتنا في الدنيا حسنة وفي‌الآخرة حسنة وقنا عذاب النار)) تر آخره پورې وايه. درود شريف وايه. بيا مې په يو بل ځای کې دوه نور افغانان وليدل چې په هغه سخته ګرمۍ کې يې لونګۍ په سر کړې وې او ښه کلک يې څادرونه اغوستي وو، نو لږ تر لږه که مو ليک لوست زده وي، نو اوس خو د حج و عمرې لپاره ډېر لارښودونه چاپ شوي دي. که له چا سره ښوونکی نه وي، نو له لارښودونو خو ګټه اخېستی شي. له نورو ټولو سره خپل ښوونکي وي، خو موږ په هغې کې هم نيمګړتياوې لرو.
موږ ټوله پاملرنه په جنګ او ورور وژنه او همداسې د خپل هېواد او د هېواد په ټولو تعليمي بنسټونو په ورانولو او تخريبولو کړې ده، خو چې د حرمينو غوندې هغه بختورو ځايونو ته هم ولاړ شو، نو د خپلو هغواسلامي ارزښتونو په تر سره کولو کې هم له يو عالم ستونزو او نيمګړتياو سره لاس وګرېوان يو.

ملا عمر یو خواخوږۍ او نیک انسان وه او دا یو نیک کار دې چی دې کندهار خلکو په مرسته شوې ده مګر ملا ای اس ای نباید دی جومات ته خطیب ټاکلی وایې دا هم دې کندهار دې خلکو حق وه چی ملا امام یې ټاکلی واېې نه دې ملا لوطې .