اختصار و ترجمه : غوث جانباز

ضمیر کابولوف، نماینده خاص روسیه برای افغانستان و رئیس دیپارتمنت دوم آسیای وزارت خارجه فدراسیون روسیه مصاحبه تازه را با خانم زهره ایشمحدووا انجام داده که در ذیل نکات برجسته آن ترجمه و ارایه می گردد :
***

در باره انفجار، (حمله تروریستی) در برابر سفارت روسیه در کابل
—
– تحقیقات در باره حادثه پنج سپتمبر در مقابل سفارت ما (حادثه تروریستی در برابر سفارت روسیه در کابل – مترجم) در کابل ادامه دارد، گرچه برای من تصویر واقعه و افراد ذیدخل در آن روشن تر شده است. شخص وزیر خارجه سیرگئی لاوروف (وزیر خارجه روسیه – مترجم) موضوع را زیر نظر دارد؛
– ادارات خاص روسیه و افغانستان (هدف اداره طالبان است- مترجم) در بررسی حادثه یکجا کار می نمایند. می خواهم علاوه کنم که عده ای از همکاران ما از کشورهای همجوار با افغانستان، بطور مثال ازبیکستان در این زمینه با ما همکاری می نمایند. من در حال حاضر تصور روشن در باره اجرا کنندگان، سفارش دهندگان و فرمایش دهندگان “نزدیک تر” این اقدام تروریستی را دارم. خط سیر سفارش از چند لایه (طبقه) مرکب بوده و به انگلو-ساکسها می رسد. پس از آنکه تصویر تکمیل گردد، نتایج به دست آمده را با تمام نام‌ها، رمزها و سایر جزئیات با کمال میل با شما شریک می سازیم.
سفارش دهندگان این عمل تروریستی همزمان دو هدف را دنبال می نمودند :
۱.طالبها را بد نام سازند؛
۲. روابط روسیه و افغانستان را (هدف اداره طالبان است- مترجم) را تخریب نمایند یا حداقل آنرا متضرر سازند، و نشان دهند که رهبری روسیه با برقراری مناسبات با طالبان دچار خطا شده است.
– ما در جریان هرماه، لااقل دو مرتبه (در حال حاضر بیشتر) از ادارات خاص خویش اطلاعاتی را در باره انجام حملات تروریستی، منجمله به ضد سفارت و کارمندان ما به دست میاوریم و آنرا با ادارات خاص افغانستان (هدف اداره طالبان است- مترجم) شریک می سازم؛
– مبرهن است که داعش، یا هر گروه که خود را به همین نام قلمداد می نماید، اجیران کرایه شده اند، و انگیزه خاص خود را دارند. به هر حال، هرکس می داند و کارش، ما به کار خود ادامه می‌دهیم؛

در باره فارمت های ” تروئیکای توسعه یافته” و ” فارمت مشورتی مسکو”
—

– پس از برگزاری اجلاس ” تروئیکای توسعه یافته” که در آن روسیه، چین، ایالات متحده امریکا و پاکستان اشتراک داشتند، ما مشاهده نمودیم که همتایان امریکائی ما توافق پذیر نیستند، امریکائیها کوشش می نمودند منافع خود را که در تضاد با منافع افغانستان، روسیه و تمام منطقه قرار دارد پیش ببرند؛
– در حال حاضر، ما تلاش می نمائیم یکجا با همکاران منطقه ئی، راه و چاره آنرا دریابیم تا در رابطه به رویکردها و فارمت های موجود برای حل و فصل معضله افغانستان تجدید نظر صورت بگیرد؛
– بازیگران که از نفوذ بیشتر برخوردار اند، در قدم اول همسایه های افغانستان : پاکستان، ایران و البته که هند (برعلاوه روسیه و چین) همکاری های خویش را باید هرچه ملموس تر سازند؛
– در یک سخن، در حال حاضر بالای طرح ایجاد یک پلاتفرم- راهکار واحد منطقه ئی کار می کنیم؛

درباره حکومت فراگیر دیدگاه مسکو و طالبان
—
– آنچه ارتباط می گیرد به خود افغانستان، ما همه ذینفع هستیم تا در این کشور یک حکومت فراگیر که ممثل تمام اقوام و نیروهای سیاسی آن‌ باشد ایجاد گردد؛
– این موضوع محور گفتگوهای خاص ما را با رهبران افغانستان (هدف اداره طالبان است- مترجم) تشکیل میدهد. طالبان، فعلا بر آن تاکید دارند که حکومت شان فراگیر و عالیست. این روش برای ما قابل پذیرش نیست.
– همه توافق نظر دارند که ایالات متحده امریکا و متحدین آن، طوریکه شاید و باید مکلفیت پرداخت مصارف را به دوش بگیرند و ملامتی های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خویش را در برابر مردم افغانستان جبران کنند؛
– همه می پذیرند که ما (روسیه) پلاتفرم ترتیب یافته داریم، و آن ” فارمت مشورتی مسکو” بوده که مرکب از ده کشور منطقه می باشد؛
– لیکن قبل از آنکه ما در یک فارمت وسیع منطقه ئی گرد هم آئیم، لازم است نخست در ترکیب یک گروپ کوچکتری که بیشتر از دیگران در مسایل افغانستان ذیدخل اند، عناصر اساسی و واحد آنرا تدوین نمائیم، تا متعاقبا بتوانیم آنرا برای بحث با همکاران منطقه ئی روی میز بگذاریم؛
– ایجادحکومت فراگیر- گام نخست در مسیر عادی ساختن اوضاع در جامعه بوده، و در بطن خویش مسئله آموزش دختران، ایجاد کار و شغل، منجمله برای خانمهای افغان را در بر دارد؛

همکاری های تجارتی – اقتصادی و روابط بشر دوستانه
—

– ما با دقت تمام وضعیت اقتصادی افغانستان را زیر نظارت داریم، و مشاهده می نمائیم که این کشور با کمبود مواد ضروریات اولیه، به شمول مواد خوراکه مواجه است. نباید گذاشت تا افغانهای عادی با گرسنگی و سایر محرومیت ها دست و گریبان شوند؛
– چندی قبل وزیر تجارت افغانستان، (هدف اداره طالبان است- مترجم) به مسکو سفری انجام داد. حین مذاکرات جانب افغان (اداره طالبان – مترجم) خواستار تورید مواد نفتی و گندم از روسیه‌ شد. در پایان مذاکرات هر دو طرف موافقت کردند تا در این زمینه قرار داد های تجارتی را به امضا برسد، تاکید می نمایم : قراردادهای تجارتی (هدف گوینده آن است که روسیه مواد نفتی و گندم را به طور بلاعوض به اداره طالبان نمی سپارد – مترجم)؛
– طوریکه در بالا اشاره نمودم، ما با تمام دقت از شکل گیری اوضاع در داخل افغانستان نظارت می نمائیم، و هرگاه دریابیم که منابع موجود در اینکشور خدای نخواسته برای جلوگیری از بروز گرسنگی کافی نیست، در این زمینه فیصله اصولی رئیس جمهور روسیه وجود دارد تا برای رفع نیازمندی افغانستان از بابت گندم، کمک های بشری به آن گسیل گردد؛

یک بار دیگر در باره ” تروئیکای توسعه یافته” و فارمت مسکو”
مشوره ها و گفتگو ها با طالبان

—
– لازم است تا مشوره ها نخست در ترکیب کوچکتر صورت بگیرد، به تعقیب آن، از دیدگاه ما باید با رهبری افغانستان (هدف اداره طالبان است- مترجم) گفتگو به راه انداخته شود. ما یک بار دیگر در باره اولیت ها و طرز دید ما پیرامون طرق حل و فصل قضیه با طالبان گفتگو های را انجام خواهیم داد. ما کوشش خواهیم کرد طالبان را معتقد سازیم تا اصلاحات لازم را در راهکارهای امور داخلی خویش وارد نمایند. در قسمت خط مشی خارجی آنها (طالبان) ما کدام اعتراضی نداریم، چون طالبان از تعهد خویش مبنی بر مبارزه با تروریزم عدول ننموده اند؛
– طالبان می خواهند رژیم شان هرچه زودتر به رسمیت شناخته شود، لیکن آنها باید بپذیرند که این مسئله به پالیسی داخلی شان ارتباط دارد. ما این راهکارها را عملی خواهیم کرد، از فشار کار نخواهیم گرفت، ضرب العجل های زمانی تعیین نمی نمائیم. ما با احترام با طالبان گفتگو خواهیم کرد، تا آنهامعتقد شوند که هدف ما فشار و مجبور ساختن نیست؛ هرگاه ما به این هدف نائل گردیم واحساس کنیم که توانستیم آنان را معتقد سازیم، آنگاه زمان برای برگزاری اجلاس مسکو فرخواهد رسید؛

در باره نتایج حاکمیت یک ساله طالبان

—
– هرگاه بخواهیم مختصرا از دست آوردهای یک ساله طالبان یاد آوری نمائیم، اشاره به موارد ذیل را لازم می دانم :
۱. ختم حضور نظامی ایالات متحده امریکا در افغانستان،
۲. رژیم فاسد و دست نشانده دیگر در این کشور حاکم نیست.
در بقیه، مشکلات جاری به همه ما معلوم بوده و همه را می توان موارد منفی نامید.
– فساد در حکومت اشرف غنی بیداد می نمود، در حالیکه طالبان با این پدیده مبارزه می کنند، و تا جائیکه دیده می شود، طالبان خود شان دست به دزدی نمی زنند، بنابرین تفاوت ها را خود تان می توانید ببینید؛ و این کدام دست آورد کوچک نیست : درآمد ها از گمرکات کشور در کیسه های عده ای نمی نشیند، داخل حساب های بانکی بعضی ها در off-shore ها نرفته، بلکه داخل خزانه دولت می شود. بودیجه دولتی افغانستان طی بیست سال اخیر برای اولین بار از دیدگاه درآمد و مصارف کاملا افغانی می باشد؛

سازمان همکاری شانگهای و افغانستان

—
– در چهارچوب سازمان همکاری های شانگهای در نظر است پروژه راه آهن “فرا افغانستان” Trans – Afghan ایجاد گردد. این پروژه گرانبها بوده، لیکن ارزش بسیار حیاتی و عظیم دارد. ما در اصول از آن پشتیبانی می نمائیم. به میان آمدن این خط، کوتاه ترین مسیر از آسیای میانه جانب آسیای جنوبی و بر عکس الی روسیه و فراتر از آن به اروپا خواهد انجامید؛
– پروژه مشهور صدور و انتقال گاز “تاپی” TAPI که اینک سالهاست راکد باقی مانده، باید نفس تازه ببیند. باور ما این است که بر علاوه افغانستان، تمام منطقه به این پروژه نیاز دارد؛
– سازمان همکاری شانگهای می تواند نقش محوری را در انسجام ظرفیت ها و منابع در سطح منطقه بازی نماید؛

در باره قتل الظواهری

—
– صادقانه بگویم، در قسمت از بین بردن ائیمن الظواهری من با اتکا به علت های کاملا واضح بیشتر به موضعگیری کابل (هدف اداره طالبان است – مترجم) باور دارم:
طالبان در سطح رسمی این موضوع را که کسی به قتل رسیده نپذیرفته اند، و از امریکائیها خواسته اند تا اسناد مرتبط به آنرا که الظواهری را به قتل رسانده اند، در اختیار شان قرار دهند. اعلامیه واشنگتن در این زمینه برای ما بدیهی نیست. ثبوت ها دیده نمی شود؛

در باره طیاره های بدون سرنشین

—
– به نظر من، پرواز های طیاره های بدون سرنشین عمدتا کار امریکائیهاست. سوال اینجاست که این طیاره ها از کجا پرواز می نمایند؟! در حال حاضر طیاره های بسیار پیشرفته بدون سرنشین وجود دارد که قادر اند از حوزه خلیج پرواز کنند. گفته می شود که برای از بین بردن الظواهری، طیاره بدون سرنشین از پاکستان پرواز کرده، لیکن پاکستان این موضوع را به شدت رد می کند. موضعگیری ما در این رابطه کاملا روشن است: ما به صورت قطع مخالف سپردن پایگاه و سایر ظرفیت ها در این منطقه به غربی ها هستیم. ما درسهای خویش را در این زمینه گرفته ایم و آنرا با همکاران خود شریک می سازیم، تا مبادا شرکای ما به دام بیافتند.

در باره مقاوت و مخالفین مسلح ضد طالبان
—

– افراد احمد مسعود ادعا دارند که ۴۰۰۰ جنگجو دارد. این ادعای خودشان است، لیکن ثبوتی را برای مصداق آن ارائه نداشته اند. قضاوت ما متکی بر اعلامیه های پر سر و صدا نبوده، بلکه متکی بر اقدامات و فعالیت های عینی در میدان جنگ می باشد. البته ما وقتا فوقتا شاهد تصادمات، حملات، تاخت و تازهای پارتیزانی می باشیم. وسعت اینگونه حملات حضور چهار هزار جنگجوی مسلح را به اثبات نمی رساند، می توان گفت که در این زد و خوردها صرف ده‌ها و صدها نفر ذیدخل باشند. به هر صورت، تصادمات در شمال کشور، در بلخ و دیگر نقاط به وقوع پیوسته اند، لیکن علل و عوامل آن مختلف بوده و با سازمان احمد مسعود ارتباط نداشته است. در حال حاضر این همه محتوای پراگنده دارد، به زودی موسم زمستان فرا رسیدنیست، آنگاه دیده خواهد شد که چه چیزی در واقعیت جریان دارد. من فکر نمی کنم که در مرحله کنونی مقاومت مسلح زیاد خطرناک باشد؛
خطر اساسی را به حاکمیت افغانستان (هدف اداره طالبان است – مترجم) شکل گیری وضعیت اجتماعی- اقتصادی متوجه ساخته است. این وضعیت می تواند افغانها را وادار به اعتراض های مختلف نماید، و انکشاف اوضاع به اینگونه می تواند به مراتب جدی تر از جست و خیزهای پارتیزانی باشد.