نوشته : غوث جانباز

طالبان پس از حمله طیاره بدون سرنشین امریکا و کشته شدن الظواری در بلا تکلیفی بی سابقه قرار داشته و با شرمساری و ناتوانی کوشش می کنند خود را به یک نحوی تبریه نمایند.

طالبان درک می کنند که باید توضیح دهند که رهبران ارشد سازمان تروریستی القاعده چطور توانستند در زیر زنخ شان، در منزل که در ملکیت به اصطلاح وزیر داخله طالبان، یعنی سراج الدین حقانی است، جا بگیرند؟

یکی از بندهای اساسی توافقنامه دوحه، و همچنان تقاضای مکرر جامعه بین المللی به شمول اتحادیه اروپا، روسیه و چین نیز همین بود که گروه طالبان باید روابط خود را با القاعده و دیگر سازمان های تروریستی قطع کند. اما به قتل رسیدن ائیمن الظواهری در قلب کابل ثابت ساخت که این مناسبات به هیچ وجه قطع نبوده، بلکه برعکس، مناسبات دوام داشته و تحکیم بیشتر میافت. ثبوت حفظ و دوام مناسبات پنهانی طالبان با سران درجه یک القاعده به حیثیت بدون آنهم متزلزل و سراپا سوال برانگیز این گروه ضربه بزرگ و جبران ناپذیری وارد نموده و موضوع به رسمیت شناختن را از آجندای بالفعل عده ای از کشورها برای مدت طولانی دور ساخت. تمام تلاشها، جانفشانی ها و تضرع طالبان در این راستا به هدر رفت. به نظر می رسد که مسئله به رسمیت شناختن طالبان حداقل برای دولت های مقتدر در دورنمای نزدیک مسدود شده است.

احتمال آنکه امریکائیها یک بار دیگر حضور نظامی تمام عیار در افغانستان بیابند، نهایت کمرنگ به نظر می رسد؛ افزون بر آن، واشنگتن در حال حاضر به این کار نیاز هم ندارد.

ایالات متحده امریکا در حال حاضر و مخصوصا پس از کشته شدن ظواهری در سدد تجدید نظر سیاست خویش در قبال افغانستان و طالبان می باشد. به نظر می رسد که پالیسی های آینده واشنگتن در رابطه به افغانستان انعطاف پذیری بیشتر، موثرتر و کم مصرف تر خواهد بود.

صرف دو راکت کوچک پرتاب شده از طیاره بدون سرنشین توانستند بحران عمیق را در رده های فوقانی گروه طالبان به میان بیاورد و سرکرده های شانرا به لرزه بیاندازد؛ این در حالیکه سردسته های طالبان طی ماه های اخیر بسیار مغرور و متکبر شده بودند و از به اصطلاح “فتوحات” خویش لذت می بردند و آنرا وقیحانه به رخ افغانها وجهانیان می کشیدند و مسئله به رسمیت شناخته شدن خویش را از طرف جامعه جهانی یک امر تقریبا حل شده می پنداشتند. لیکن طوریکه در بالا اشاره شد حمله راکتی امریکا سیلی محکمی بود بر رخسار متکبر و کاذب طالبان که سردسته های آنرا قسما به هوش آورده و در بلاتکلیفی و بی برنامگی بی سابقه قرار داده است.
پس از کشته شدن الظواهری و اوضاع جدید که در نتیجه آن به میان آمده، ظهور تشنج، بی اعتمادی بالای یک دیگر، زد و خورد های فزیکی (مسلحانه) میان طالبان اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. همین اکنون طرفداران ملا یعقوب، ملا برادر و حقانی ها یک دیگر را به جاسوسی برای امریکا متهم می سازند. این در حالیکه هر سه تن به نحوی بخاطر از بین رفتن یکی از به اصطلاح سرکرده های مطرح “جهاد بین المللی” اندوهگین استند…
قسمی که در فوق نیز تذکر دادم، در اوضاع به میان آمده امکان تصادمات نظامی میان گروه های مختلف در داخل طالبان به مراتب افزایش یافته و اجتناب ناپذیر می نماید.

این وضعیت بدون شک برای مخالفین طالبان چانس خوبی برای تشدید مبارزه، مقاومت و ایستادگی در برابر گروه طالبان به میان آورده است.