جمعه, سپتمبر 20, 2024
Homeمقالېدری آیا واقعاً پیمان صلح در افغانستان به توافق خواهد رسید؟| عبدالله پوپل

 آیا واقعاً پیمان صلح در افغانستان به توافق خواهد رسید؟| عبدالله پوپل

 صلح یک پدیده ی از خواب ها و آرمان های مردم افغانستان است که بیشتر از 40  سال میشود همه مردم در جستجوی صلح است که بد بختانه تا امروز این خواب و آرمان های مردم به جا نرسیده و به مانند یک افسانه ماند و رفت.

 در رابطه به لوی جرگه مشورتی صلح افغانستان میخواهم توضیحات بیشتر را در این  جا ارائه نمایم که نماینده گان مردم افغانستان به شمول آقای غنی و آقای عبداﷲ هیچ گونه مسئولیت را به دوش نمیگیرند و تمامش جز نمایش بیش از حد چیزدیگری نیست همه ما میدانیم که این یکی از سناریوهای کوتاه از گوشه پلان و استراتژیک خاریجی ها بوده که بالای این عالی جنابان عملی نمود و این ها نمایان میسازند که برای آوردن صلح خوشبین هستند اما متاسفانه بزرگترین اشتباه را میکنند و با سرنوشت مردم رنج دیده و درد دیده افغانستان بازی میکنند و میخواهم تمام دلایل را در اینجا ذکر نمایم.

١-  کلمه مذاکرات بین الافغانی به دستور خاریجی ها بالای ارگ ریاست جمهوری اسلامی افغانستان تحمیل شده است که اصلا این نام با صلح افغانستان هیچ تعلق ندارد و باید زیر نام مذاکرات پنجاب و افغانستان مسما می گردید چون این خود نشان دهنده جانب مقابل است. مذاکرات بین الافغانی هیچ  معنی ندارد یعنی چی؟ یک افغان با افغان دیگر مشکل دارد و دشمن هستند؟ نخیر! یک گروه تروریستی که یک افغان را به قتل می رساند و جنبه دشمنی را میگیرد اصلا افغان گفته نمیشود همه مردم افغانستان میداند که طالبان غلامی پاکستان را میکند و تحت الامر پنجاب پاکستان هستند و به دستور رهبریت اسلام آباد تمام جنایت را بر علیه افغانستان انجام میدهد.

٢- صلح در افغانستان آمدنی نیست چونکه تمام این مذاکرات در خارج از کشور برگذار میگردد که این خود پیامد خشم و ادامه جنگ را نشان میدهد و طالبان اصلا بالای حکومت ریاست جمهوری اسلامی افغانستان اعتبار ندارد و هیچ میلی برای صلح ندارد و خواست طالبان تنها همین است که افغانستان تحت کنترُل شان باشد و افغانستان همیشه برای نفع پاکستان باقی بماند.

٣- اگر طالبان واقعاً صلح را در افغانستان میخواهد پس باید در داخل خاک افغانستان یعنی در کابل تمام مراحل صلح را به پیش ببرند و بر یک توافق مثبتِ که بر نفع جمهوریت اسلامی افغانستان باشد انجام یابد و اگر طالبان به واقعیت خود را از افغانستان مینامند و هیچ علاقه ی برای بدست آوردن قدرت سیاسی ندارند باید برای منافع ملی افغانستان خدمت کنند و تحت یک چطرمانند دیگر ساکنین افغانستان به زندگی عادی خود ادامه دهند و از اعمال غیر انسانی دست بکشند.

۴- طالبان هیچگاه از خشونت دست بر نمی دارد و همیشه دشمنی را با مردم افغانستان در راه گرفته است و بودن نیروهای نظامی خارجی ها را در افغانستان به بهانه گرفته اند ولی خسارات را برای مردم افغانستان می رسانند و با نیروهای مسلح نظامی خارجی ها توافق صلح و برادرانه را انجام میدهد و برخلاف قوانین اسلامی انفجار ، انتحار، قتل و ناامنی را در جامعه انجام میدهند که این خود نشان دهنده اعمال غیر انسانی و غیر اسلامی میباشد.

۵- تا بر حال هیچ شخصی رهبر طالبان را به صورت زنده به چشم ندیده است و هیچ نواری تصویری ویدویی از ایشان به نشر نرسیده است بجز از یک عکس که این خود نشان دهنده یکی از کار های سیاسی ISI پاکستان است چون هیچگاه و حتی برای لشکر طالبان هم ظاهر نشده است و تنها چند اشخاص محدودی هستند که در پرده تلویزیون خود را ظاهر میکنند که گویا این ها نماینده رهبر طالبان هستند و به نمایندگی رهبر شان بخاطر صلح آمده اند و اگر دقیق متوجه شویم این ها کسانی هستند که بودن درافغانستان را مرگ خود میدانند به همین خاطر گاهی در روسیه و گاهی در قطر به سر میبرند که این هم نشانده دهنده از لشکر ISI و تربیه شدگی پاکستان میباشد.

عبدالله پوپل

تحلیل گر مسايل سیاسی

2 COMMENTS

  1. ملا هبت الله طالبانو ته: امریکایانو ته زیان مه رسوئ، اسلامي نظام ته مبارزه وکړئ
    یا په بل عبارت چنګیز ګونه یا ستالین ګونه د افغان سره مبارزه وکړی چی آی-اس-آی خوشحاله او تاسی د انسانیت نه خالی او وحشت او داړلو کی ریکارد قایم کړی ځکه د پنجابی مفسدو حکامو له نظره همدا داړل او ورانول اسلامی نظام ته ،نه بلکی پنجابی نظام ته مبارزه ده ، اصلا اسلام د وحشت ،داړلو، تیری او د شر اچونی دین ندی بلکی د رحمت،ورورولی،تعاونوا علی البر و التقوی ولا تعاونوا علی الاثم والعدوان، اشداء علی الکفار رحماء بینهم ، اصلاح ،خدمت بشریت ته او د اخلاقو او نیک کردار دین دی چی تاسی کی دا نښی نه لیدل کیږی او هر فساد او جنایت ته ، اسلامی مبارزه ویل هم بل ظلم او فساد دی چی د اسلام او انسانیت سره تاسی او پنجابی مفسد حکام یی په کمال د ارذلیت ترسره کوی او نوم یی اسلامی مبارزه ږدی،نو اسلامی مبارزه د هر جاهل اجیر کار ندی هغه محمدی صلی الله علیه وسلم تربیت او اخلاق غواړی ، یواځی څڼی ، څومتره پټکی او نسوار کافی ندی نور ځان مه ستومانه کوی چی دا لاره مو پنجاب ته ځی،او په نامه کاذب سنګر نه پر افغان مؤمن ملت ډزی،
    منافقت دی نه اسلام،ځکه په اسلام کی د معصیت لپاره اطاعت نشته او بیا هغه هم د شراچوونکی استخباراتو له داړونکو مشرانو څخه.؛چی ځانته اسلام نه غواړی او ستا مؤمن ملت درباندی وژنی، لکه قرآنکریم چی فرمایی: أتأمرون الناس بالبر و تنسون انفسکم…
    ګوری او دقیق شی ؛چی معاصر لنډ تاریخ کی تنظیمونو د آی-اس-آی تر اداری لاندی د افغان مؤمن ملت جهاد ثمره څنګه تباه کړه او تنظیمی لیډرانو ونشوی کولی چی ملی او اسلامی ګټو ته ترجیح ورګړی،یو موټی شی او د شهیدانو ارمان ترسره کړی ،ځکه چی څه د رهبرانو ضعف او کمی وو ، او له بلی خوا د منطقوی استخباراتو رذیلانه اهداف او کړنی، چی دی ارتباطی تنظیمی رهبرانو او دفاترو د استخباراتو منحیث پل ارتباط د مجاهدینو سره تړلی وو چی زموږ جهاد او مجاهدینو کی مضر نفاقی تخمونه وشیندل ، او هماغه وو چی د جهاد ثمره او د شهیدانو ارمان برباد شو،نو تاسو تر هغو ډیرکمزوری او د استخباراتو نفوذ تر هغی وخت زیات دی نو بالاخره ثمره د کار افغان ته نه تنها صفر بلکی منفی ده
    تاسی یوبل مثال دبن دمعاملی په عمل کی وګوری چی د تنظیمی ارکانو ظرفیت او کفایت دملت په خدمت کی ښکاره کوی
    مؤثق اطلاعات وایی چی په یو شمالی ولایت کی یو کس چی رئیس معارف دنده یی ترسره کوله او د هرمعلم دتقرر په بدل کی یی سل او حتی ۱۲۰ زره رشوت اخیستو ، وروسته له څلورو کالو، زموږ سهامی حکام پری پوه شول چی دا جناب په جعلی اسنادو څلور کاله ریاست او فساد کړی.بیا تښتیدلی او تر اوسه پټ دی
    مع الاسف تر دی د مخه یو بل رئیس وو چی نه تنها مالی فساد بلکی اخلاقی فساد یی هم معارف لړلی وو او داسی یو شی وو چی پلار یی هیڅ حلال نه وو خوړلی؟
    همزمان بل مصیبت هغه والی وو چی د ملت واړه یی اختطافول او ورسره دی ولایت د جهاد نه بلکی د تنظیم داسی نازولی جهادی بقالان درلودل چی د کمونستانو سره په ګډه مؤمن مجاهدین یی وژل تر څو لوټ او فساد ته لار خلاصه او وکولی شی شهرک او ټاور ولری دا د جهاد غله د بن معاملی نور هم چاغ او لیونی کړل
    دا ټول حضرات د اخوانی تنظیمونو نازولی وو ، عادی خلک نه وو خو تعلیم یافته بی تربیه ، چی فساد او نفس ته یی ترجیح ورکوله
    نو دا مثالونه اوتحلیل ددی لپاره ندی چی کومی ډلی یا کس ته ترجیح ورکړم بلکی د مؤمن ملت حق دی چی باید امنیت کی ژوند وکړی ، مصؤن او باعزته واوسی او ټول انسانی او اسلامی حقوق باید ورکړ شی او د خدمت حق یی باید اداء شی
    نودا خدمات او حق دی مؤمن ملت ته هلته اداء کیدای شی چی موږ صلح، اخوت او مرصوص صف ، واحد پوخ قیادت او پاکه اداره ولرو چی دا کار له کامل افغانی یووالی پرته ناممکن دی نو باید ټول له حکومت تر طالب اونور فقط یو صف چی قرآنکریم ورته مرصوص وایی او په ایمانداری جوړیدای شی، کولی شی افغانانو ته نجات ورکړی ورنه دا حالت د تحسبهم جمیعا و قلوبهم شتی دد ی لوی فساد مقابله هیڅکله هم نشی کولی اوچی هرڅه ورته وایی ، پیش کله ای حمار، یاسین خواندن بیش نیست.
    نو یوازی تش تعلیم او شخصی روابط د ملت د خدمت لپاره کافی ندی بلکی ایمانداری او سالم تربیت د تخصص تر څنګ اهم ارزښت او ځای لری چی اسلامی او ملی ګټو ته ترجیح ورکړی، او په کامل مفهوم سره امانات د ملت ،اهل ته یی وسپارل شی
    نسازد علم بی اخلاق فخر مرد را ظاهر
    ګر به ظاهر درس دهد صد فخر رازی را
    او قرآنکریم فرمایی:
    مثل الذین حملوا التوراة ثم لم یحملوها کمثل الحمار یحمل اسفارا
    علم چندانکه بیشتر خوانی
    چون عمل در تو نیست نادانی
    نه محقق بود نه دانشمند
    چارپایی برو کتابی چند
    آن تهی مغز را چه علم وخبر
    که برو هیزم است یا دفتر

  2. طالبان او غني‌ ولي ‌د پاکستان په وړاندي‌ سرټیټی دي؟
    https://khabarial.com/archives/6716

    د افغانستان پر اوسني ‌حکومت تر بل هر وخت دا تورونه زیات شوي‌ دي ‌چې دریځ یې د پاکستان په وړاندي‌ سرتیټی او کله هم په هسکه غاړه د پاکستان دیو ناوړه کار په وړاندي‌دریځ نه شي‌ ښودلای.

    اشرف غني ‌چې دافغانستان د ولسمشرۍ پر څوکۍ ناست دی لا هم پر ډیورنډ کرښه د پاکستان له لوري‌ د اغزن تار د غځولو په تړاو پټه خوله دی او یوه ورځ یې هم ونه ویل چې دا کرښه یو نا منل شوی سر حد دی او باید دې کرښې ته د سرحد په سترګه ونه کتل شي‌.

    د اشرف غني د واکمني ‌پر مهال دښمن هیواد پاکستان بیا بیا افغان خاوره په توپونو وویشته او پر افغانستان یې خونړي‌ بریدونه وکړل؛ خو یوه ورځ‌هم اشرف غني دا ونه ویل چې دا ناروا بریدونه دي‌او یا دي‌افغان ځواکونه بلمثله عمل وکړي .

    پاکستاني‌ پوځیان بیا بیا د ډیورنډ تر کرښه را واوښتل او د افغانستان په منل شوي موقعیت کې امنیتي پوستې جوړي‌کړې او په ځینو برخو کې خو په کیلومټرونو افغان خاورې ته را دننه شول ؛ بیا هم اشرف غني ‌پټه خوله پاتې شو.‌

    د غزني‌ په جګړه کې پاکستاني پوځیان ونیول شول او د کورنیو چارو وزارت غني‌ ته خبر ورکړ؛ غني‌ د غزني‌امنیه قوماندان مجازات کړ او هغه یې پر کور کښېناوه.‌

    افغان امنیتي ‌ساتونکو بیا بیا په جګړو کې پاکستاني ترهه ګر او آن تر دې چې پآکستاني پوځیان ونیول؛ بیا هم غني ‌پټه خوله پاتې شو او دا یې ونه ویل چې دا ترهه ر مه را لیږئ‌.

    اشرف غني ‌په خورا ماحرانه ډول د پآکستان هر مخالف له افغان حکومت نه وشاړه او پر دې خبره لا هم ګونګی دی چې وسله وال طالبان په پاکستان کې دي‌.

    آخر اشرف غني ته څه ورپېښه ده ؟‌

    دوه خبرې دي ! لمړۍ دا چې غني ‌پاکستان ته سخت بلک میل دی لکه جهادي‌رهبران؛ پاکستان د غني په وړاندي ‌داسي څه په لاس کې لري چې غني سر نشي ترې پورته کولای .

    یا دا چې غني ته ویل شوي دي‌چې پاکستان به هرڅه کوي ته به خاموش یې او هم دا سلسله به ستا واکمني غځوي .

    نو که هر علت وي خو وي به لیکن د غني‌دا چوپتیا او سرټیټوالی دافغانانو په تاریخ کې پاتېږي چې د شرم وړ دی؛ نن چې غني‌د لوی اختر وینا کوله او د کندهار خونړۍ پېښه یې په مکمل ډول له پامه وغورځوله په ولس کې د غني خلاف د نفرت کچه لا نوره زیاته شوه .

    ولس ته اشرف غني ‌اوس پردی برېښي؛‌ځکه نوموړي‌د پاکستان د وحشیانه برید په تړاو د ولس د ملاتړ په خاطر هم ددې نجسه (دښمن) پاکستان په خلاف یو ټکی ونه وایه ؛ نو موږ نور غني‌ته سرټیټه ولسمشر وایو.

    طالبان او د کندهار د سپین بودلدک پېښه !

    پر بره ټولو ذکر شویو کړنو باندي‌طالبان هم همېشه پټه خوله پاتې شوي دي‌؛ طالبان د پاکستان غلامان ځکه بلل کیږي چې نه یې د اغزن تار په تړاو خپل دریځ روښانه کړ او نه یې د پاکستان د یوه برید په تړاو څه وویل. طالبان پاکستان خپل کور ګڼي‌ اولادونه او کورنۍ یې هلته ژوند کوي؛ خو په زمیر ژوندي طالبان په پټه له دښمن هیواد پاکستان څخه نفرت کوي‌اما په ښکاره څه نه وايي؛ خو اکثره طالب مشران چې پّ پآکستان کې جایدادونه لري یا په یوه نه یوه ډول پاکستان ته بلک میل دي د پاکستان د یوه ظلم خلاف اواز نشي اوچتولای .

    تېره ورځ چې پاکستانۍ ملېشو د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته بریدونه وکړل او تر (۲۰۰) زیاتو بې وزله افغانانو ته یې مرګ ژوبله واړوله او بیا هم طالب پټه خوله پاتې شو؛ نو دا یې ثابته کړه چې افغانستان د طالبانو هیواد نه دی او که یې واکمني‌ته راځي‌ (په زور یا رضا) دا واکمني ‌به د اوسنۍ واکمنۍ سره چندان توپیر ونه لري؛ طالبان او غني‌دواړه د پاکستان او امریکا پر کاسو څرېږي‌پر هیواد او هیواد والو یې فرق نشته .

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

ادب