بوډۍ د ونو له پاڼو د لمر راتیرو شویو شغلو ته د لاس رغوی پورته کړ:
-چې دا ټول عمر داسې وي لکه د پارک مازدیګری
بوډا د چشمو پرسر لاس ونیو، لمر ته یې سترګې وبریښیدې، له چوکۍ پاڅیده. یو دوه ګامه یې واخیستل، شاته یې وکتل. بوډۍ لا په خپل ځای ناسته وه. سړي د والیبال میدان ته اشاره وکړه بیا یې غوږو ته ګوتې وروړې:
-بدې نارې یې دي
بوډۍ په زګیروي پاڅیده. څو ګامه وړاندې د ماشومانو د لوبو له ځای سره تر یوې ګورې ونې لاندې کښیناستل. بوډۍ موبایل راواخیست، سپینه چوټۍ یې د ولي پر سر واچوله او سیلفي عکس ته یې وخندل.
بوډا د موبایل پر شیشې پر دوو ګوتو عکس لوی کړ:
-له خندا سره دې ګونځې زیاتې ښکارې
-ته ودریږه دا ځل به نه خاندم
بوډا سترګې کش کړې:
-تر هغه بل دا ښه عکس دی، غروب هم ښه ښکاري خو د تندي ګونځې بیاهم ډیرې راغلې
بوډۍ شونډۍ وخوځولې لکه څه چې رودي:
-تریزا ته به یې ورکړم چې فوټو شاپ یې کړي.
دواړو په لوړ غږ وخندل. د دوی له خندا سره ماشومان، چې په شګو کې یې لوبې کولې کټ کټ په خندا شول. بوډۍ د موبایل شیشه مړه کړه ، بوډا ملا ته لاس ونیو او له پارکه ووتل.
پراګ