نویسندگان: هیلی اس. مونتفورد و دایان اف. نیوبوری (اساتید پوهنتون آکسفورد بروکس، انگلستان )

مترجم: سیلانی

قسمت چهارم

بینش هایی از مطالعات مندلی

اولین و شناخته شده ترین مثال از ژنی که با اختلال زبانی مرتبط است، مربوط به خانواده KE است (لای و همکاران، 2001). چندین عضو در این خانواده بزرگ چند نسلی با نوعی اختلال زبانی به نام آپراکسی گفتاری کودکی  CAS) مراجعه می کنند( (شکل 3). این اختلال که در فصل 19 به تفصیل توضیح داده شده است، با دشواری خاصی در حرکات کنترلی حرکتی ظریف مورد نیاز برای تولید صداهای گفتاری آشکار می شود.

لای و همکاران آن در مطالعات خود که در مورد خانواده KE انجام دادند نشان میدهد که یک جهش غالب در ژن FOXP2 شناسایی شده، اما مشخص شد که این جهش در یک نسخه در تمام اعضای خانواده مبتلا وجود دارد، اما هرگز در افراد سالم وجود ندارد.

این ژن پروتئین مهمی را رمزگذاری می کند که در تنظیم بسیاری از ژن های رشدی نقش دارد (Carlsson & Mahlapuu, 2002). مطالعات بعدی جهش‌ های اضافی را در سایر افراد غیرمرتبط مبتلا به CAS شناسایی کرد و جهش‌ها در FOXP2 اکنون یک علت مشخص برای CAS هستند (MacDermot و همکاران، 2005؛ مورالی و همکاران، 2015؛ رویتر و همکاران، 2017؛ تامبلین و همکاران. ، 2009؛ ترنر و همکاران، 2013). از آنجایی که ژن‌های دیگر را تنظیم می‌کند، تغییرات در سطوح پروتئین FOXP2 می‌تواند تأثیرات ضربه‌ای بزرگی بر بسیاری از مسیرها داشته باشد. بنابراین معمولاً غالب هستند – یک جهش برای ایجاد اختلال کافی است. با این حال، جهش در FOXP2 هنوز بسیار نادر است، و علت جنتیکی را تنها برای حدود 2٪ از موارد CAS نشان می دهد (ورتی و همکاران، 2013).

خانواده KE یک مورد بسیار غیر معمول و خاص است. موارد جهش FOXP2 در مجموع نادر است، و برای پیدا کردن یک جهش بزرگ خانواده چند نسلی با شکل آشکارا غالب اختلال زبانی استثنایی است.

شکل 3 نشان دهنده شجره نامه خانواده از خانواده KE است. اعضای خانواده مبتلا به رنگ سیاه و اعضای خانواده آسیب دیده به رنگ سفید هستند. نرها با مربع و ماده ها با دایره ها نمایش داده می شوند. اقتباس شده از واتکینز و همکاران. (2002).

مهمترین و بهترین عملکرد FOXP2 نقش آن در رشد و کنترل نورون ها در مغز در حال رشد است (چابوت و همکاران، 2016؛ اسپیتری و همکاران، 2007؛ ورنس و همکاران، 2011). نشان داده شده است که این نقش در نوروپلاستیسیته مهم است و تصور می‌شود در نحوه یادگیری زبان کلیدی است. مطالعات روی پرندگان آوازخوان و موش‌ها نشان می‌دهد که FOXP2 همچنین نوروپلاستیسیته و صداگذاری را در گونه‌های دیگر تنظیم می‌کند.

شاید تا حدودی تعجب آور باشد که FOXP2 فقط یک پروتئین مغز نیست، بلکه در تنظیم صدها ژن در بسیاری از قسمت های بدن انسان که تحت تأثیر جهش ایجاد کننده CAS قرار نمی گیرند، نقش دارد. بنا به دلایلی، به نظر می رسد این جهش ها به طور خاص بر مغز تأثیر می گذارد.

FOXP2 راه را برای درک فعلی ما از مسیرهای مولکولی درگیر در توسعه زبان هموار کرد. به همین دلیل، FOXP2 اغلب به عنوان “پنجره مولکولی” در گفتار و زبان شناخته می شود (فیشر و شارف، 2009). این اساس یک زمینه کاملاً جدید از تحقیقات را تشکیل داده است و به اکتشافات فراوانی منجر شده است که به درک ما کمک می کند. یکی از این نمونه ها شناسایی ژن CNTNAP2 (ورنس و همکاران، 2008)، یک پروتئین سیناپسی است که توسط FOXP2 تنظیم می شود. و همچنین با اختلالات زبانی (دوانا و همکاران، 2017)، ASD (آلارکون و همکاران، 2008؛ آرکینگ و همکاران، 2008) و طیف وسیعی از اختلالات و عملکردهای عصبی روانی مرتبط بوده است. چنین مطالعاتی نشان می دهد که مسیرهای تنظیم شده با FOXP2 احتمالاً در رشد مغز مهم هستند و به بسیاری از فرآیندهای شناختی فراتر از فراگیری زبان مربوط می شوند.

شناسایی و توصیف FOXP2 بینش های مهمی را در مورد چگونگی رشد زبان توسط مغز انسان تسهیل کرده است. با این حال، درک فعلی به دور از جامعیت است و سؤالات زیادی باقی می ماند. هر مسیر شناسایی شده می تواند سؤالات و شبکه های دیگری را که نیاز به کاوش دارند باز کند.

به عنوان مثال، ما می دانیم که نورون های نابالغ برای یافتن راه خود به مکان نهایی که در آنجا به طور کامل بالغ می شوند، نیاز به راهنمایی دارند. اینها مراحل مهمی را در رشد مغز نشان می دهند (ورنس و همکاران، 2011؛ ورنس و همکاران، 2007).

نشان داده شده است که رتینوئیک اسید، متابولیت ویتامین A، نقش حیاتی در تمایز سلولی نورون ها ایفا می کند (دوانا، میدلبک، و ورنس، 2014) و توسط FOXP2 هدایت می شود. این مسیرهای رشد عصبی برای عملکرد مغز حیاتی هستند و به نظر می رسد که نقش آنها در زبان ممکن است بسیار مهم و مورد مطالعه قرار نگیرد.

گذشته از FOXP2 ، مطالعات جنتیکی همچنین برخی از مسیرهای بعید در تلاش برای درک اختلالات زبانی را مشخص کرده است. به ویژه به عنوان مثال ژن GNPTAB است که در خانواده های بزرگ و چند نسلی پاکستانی با لکنت مداوم مشخص شده است (Kang et al. ، 2010). ژن GNPTAB پروتئین لیزوزومی را رمزگذاری می کند که برای بازیافت پروتئین ها در سلول ها مهم است.

این یک فرآیند اصلی سلولی است که مربوط به همه سلول ها است و به نظر می رسد مانند FOXP2 به طور خاص بر سلولهای مغزی تأثیر می گذارد. اختلال در مسیرهای لیزوزومی می تواند منجر به انواع علائم از تأخیر در رشد تا تشنج ، ناشنوایی و نابینایی شود. دقیقاً چگونه این مکانیسم با لکنت و زبان مرتبط است با این وجود کشف نشده است ، اما واضح است که هنوز چیزهای زیادی برای بررسی و کشف وجود دارد.

بینش در مورد مکانیسم نیز می تواند از طرف مقابل طیف توانایی زبان باشد. یک مطالعه اخیر یک نوع نادر را در یک خانواده صربستانی با توانایی معکوس کردن کلمات با سرعت و دقت باور نکردنی شناسایی کرد (Prekovic et al., 2016.).

نوع آن در ژن RIC3 نهفته است که در برقراری سیستم های ارتباطی بین سلول های عصبی نقش دارد. پرکوویچ و همکارانش نشان دادند که اعضای خانواده که قادر به صحبت کردن سریع به عقب هستند، دارای حافظه کاری استثنایی هستند که اجازه می دهد کلمات معکوس شوند.

مکانیسم‌های دخیل در این شبه زبان ممکن است فرآیندهای یادگیری زبان طبیعی را روشن کند. این مطالعه نشان می‌دهد که ژن‌ها و مسیرهای جدید را می‌توان نه تنها از اختلالات زبانی شناسایی کرد، بلکه خانواده‌هایی که توانایی‌های زبانی فوق‌العاده دارند می‌توانند به همان اندازه در کشف مکانیسم‌های جدید زیربنای فراگیری زبان مفید باشند.

محدودیت های مطالعات مندلی

هر یک از موارد فوق نمونه ای از زمانی را ارائه می دهد که یک خانواده یا تعداد کمی از افراد منجر به شناسایی یک ژن می شوند. هر ژن بخشی از یک مسیر مولکولی خاص است که منجر به درک بهتری از تأثیرات فردی بر زبان می شود. هر ژن جدید شناسایی ‌شده ممکن است مستقیماً بر تعداد کمی از افراد تأثیر بگذارد، اما می ‌تواند، مانند مورد FOXP2، « پنجره ‌ای مولکولی» را بگشاید که بینش‌ های عمده در توسعه عصبی را تسهیل می ‌کند و این حوزه را متحول می‌ کند (فیشر و شارف، 2009).

هر یافته، بخش کوچکی از یک تصویر بسیار پیچیده است، با هر بینش جدید، دروازه‌ ای به فرآیند ها و مسیر های مهم خاص ارائه می ‌کند. فراگیری زبان به وضوح یک فرآیند بسیار پیچیده است که شامل بسیاری از جنبه های عصبی رشدی و مجموعه ای از عوامل جنتیکی و محیطی است.

این احتمال وجود دارد که تعداد زیادی از مسیر های مولکولی در فراگیری موفقیت آمیز زبان نقش داشته باشند و به دست آوردن تصویر واضحی از نحوه عملکرد این زبان بسیار چالش برانگیز خواهد بود. با این حال، هرچه بتوانیم مراحل بیشتری را کشف کنیم، پیوند های بیشتری می توانیم ایجاد کنیم و تصویر واضح تر خواهد شد.

در هر یک از سه مثال ذکر شده، واریانت مسئول در ناحیه کد کننده  ژنوم قرار گرفته است و یک جهش واضح و قابل تفسیر را ایجاد می کند. با این حال، اکثریت ژنوم انسان به طور مستقیم برای پروتین ها کد نمی کند. تغییرات در این مناطق بسیار کمتر شناخته شده است، اما احتمالاً نقشی در نحوه کنترل ژن ها ایفا می کند.

تفسیر این گونه‌ های غیر کدکننده می ‌تواند بسیار چالش برانگیز باشد و در نتیجه، پیوند های واضح بین تغییرات جنتیکی و عملکرد پروتین می‌ تواند کم باشد. همانطور که درک فعلی از این گونه های غیر کد گذاری افزایش می یابد، این امر بهبود می یابد.

منابع

Alarcon, M., Abrahams, B. S., Stone, J. L., Duvall, J. A., Perederiy, J. V., Bomar, J. M., . . .

Geschwind, D. H. (2008). Linkage, association, and gene-expression analyses identify

CNTNAP2 as an autism-susceptibility gene. Am J Hum Genet, 82(1), 150-159.

doi:10.1016/j.ajhg.2007.09.005

Arking, D. E., Cutler, D. J., Brune, C. W., Teslovich, T. M., West, K., Ikeda, M., . . .

Chakravarti, A. (2008). A common genetic variant in the neurexin superfamily

member CNTNAP2 increases familial risk of autism. Am J Hum Genet, 82(1), 160-

164. doi:10.1016/j.ajhg.2007.09.015

Asbury, K., Wachs, T. D., & Plomin, R. (2005). Environmental moderators of genetic

influence on verbal and nonverbal abilities in early childhood. Intelligence, 33(6),

643-661. doi: 10.1016/j.intell.2005.03.008

Barry, J. G., Yasin, I., & Bishop, D. V. M. (2007). Heritable risk factors associated with

language impairments. Genes, Brain and Behavior, 6(1), 66-76. doi:10.1111/j.1601-

183X.2006.00232.x

Bishop, D., & Hayiou‐Thomas, M. (2008). Heritability of specific language impairment

depends on diagnostic criteria. Genes, Brain and Behavior, 7(3), 365-372.

doi:10.1111/j.1601-183X.2007.00360.x

Bishop, D. V., North, T., & Donlan, C. (1995). Genetic basis of specific language

impairment: Evidence from a twin study. Developmental Medicine & Child

Neurology, 37(1), 56-71.

Bishop, D. V., Snowling, M. J., Thompson, P. A., Greenhalgh, T., & consortium, C. (2016).

CATALISE: A Multinational and Multidisciplinary Delphi Consensus Study.

Identifying Language Impairments in Children. PLoS One, 11(7), e0158753.

doi:10.1371/journal.pone.0158753

Bishop, D. V. M., Adams, C. V., & Norbury, C. F. (2006). Distinct genetic influences on

grammar and phonological short‐term memory deficits: evidence from 6‐year‐old

twins. Genes, Brain and Behavior, 5(2), 158-169. doi:10.1111/j.1601-

183X.2005.00148.x

Bishop, D. V. M., Snowling, M. J., Thompson, P. A., Greenhalgh, T., & Catalise-consortium,

1. (2017). Phase 2 of CATALISE: a multinational and multidisciplinary Delphi

consensus study of problems with language development: Terminology. Journal of

Child Psychology and Psychiatry, 58(10), 1068-1080. doi:10.1111/jcpp.12721

Carlsson, P., & Mahlapuu, M. (2002). Forkhead transcription factors: key players in

development and metabolism. Developmental biology, 250(1), 1-23.

doi:10.1006/dbio.2002.0780

Carrion‐Castillo, A., van Bergen, E., Vino, A., van Zuijen, T., de Jong, P. F., Francks, C., &

Fisher, S. E. (2016). Evaluation of results from genome‐wide studies of language and

reading in a novel independent dataset. Genes, Brain and Behavior, 15(6), 531-541.

doi:10.1111/gbb.12299

Chabout, J., Sarkar, A., Patel, S. R., Radden, T., Dunson, D. B., Fisher, S. E., & Jarvis, E. D.

(2016). A Foxp2 Mutation Implicated in Human Speech Deficits Alters Sequencing of

Ultrasonic Vocalizations in Adult Male Mice. Front Behav Neurosci, 10, 197.

doi:10.3389/fnbeh.2016.00197

Chen, X. S., Reader, R. H., Hoischen, A., Veltman, J. A., Simpson, N. H., Francks, C., . . .

Fisher, S. E. (2017). Next-generation DNA sequencing identifies novel gene variants

and pathways involved in specific language impairment. Sci Rep, 7, 46105.

doi:10.1038/srep46105

20

Conti-Ramsden, G., & Botting, N. (2008). Emotional health in adolescents with and without

a history of specific language impairment (SLI). J Child Psychol Psychiatry, 49(5),

516-525. doi:10.1111/j.1469-7610.2007.01858.x

Dale, P., Simonoff, E., Bishop, D., Eley, T., Oliver, B., Price, T., . . . Plomin, R. (1998).

Genetic influence on language delay in two-year-old children. Nature neuroscience,

1(4), 324.

Dale, P. S., Tosto, M. G., Hayiou-Thomas, M. E., & Plomin, R. (2015). Why does parental

language input style predict child language development? A twin study of gene–

environment correlation. Journal of communication disorders, 57, 106-117.

doi:10.1016/j.jcomdis.2015.07.004

Devanna, P., Chen, X. S., Ho, J., Gajewski, D., Smith, S. D., Gialluisi, A., . . . Vernes, S. C.

(2017). Next-gen sequencing identifies non-coding variation disrupting miRNAbinding

sites in neurological disorders. Mol Psychiatry. doi:10.1038/mp.2017.30

Devanna, P., Middelbeek, J., & Vernes, S. C. (2014). FOXP2 drives neuronal differentiation

by interacting with retinoic acid signaling pathways. Frontiers in Cellular

Neuroscience, 8(305). doi:10.3389/fncel.2014.00305

Eicher, J. D., Powers, N. R., Miller, L. L., Akshoomoff, N., Amaral, D. G., Bloss, C. S., . . .

Genetics, S. (2013). Genome-wide association study of shared components of reading

disability and language impairment. Genes Brain Behav, 12(8), 792-801.

doi:10.1111/gbb.12085

Eising, E., Carrion-Castillo, A., Vino, A., Strand, E. A., Jakielski, K. J., Scerri, T. S., . . .

Mazoyer, B. (2018). A set of regulatory genes co-expressed in embryonic human

brain is implicated in disrupted speech development. Molecular Psychiatry, 1.

doi:10.1038/s41380-018-0020-x

Finkel, D., Pedersen, N. L., Plomin, R., & McClearn, G. E. (1998). Longitudinal and crosssectional

twin data on cognitive abilities in adulthood: The Swedish Adoption/Twin

Study of Aging. Developmental psychology, 34(6), 1400. doi:0012-1649/98/

Fisher, S. E., & Scharff, C. (2009). FOXP2 as a molecular window into speech and language.

Trends in Genetics, 25(4), 166-177. doi:10.1016/j.tig.2009.03.002

Fuchsberger, C., Flannick, J., Teslovich, T. M., Mahajan, A., Agarwala, V., Gaulton, K. J., . .

. McCarthy, D. J. (2016). The genetic architecture of type 2 diabetes. Nature,

536(7614), 41. doi:10.1038/nature18642

Gialluisi, A., Newbury, D. F., Wilcutt, E. G., Olson, R. K., DeFries, J. C., Brandler, W. M., . .

. Fisher, S. E. (2014). Genome-wide screening for DNA variants associated with

reading and language traits. Genes Brain Behav, 13(7), 686-701.

doi:10.1111/gbb.12158

Hanscombe, K. B., Trzaskowski, M., Haworth, C. M., Davis, O. S., Dale, P. S., & Plomin, R.

(2012). Socioeconomic status (SES) and children’s intelligence (IQ): In a UKrepresentative

sample SES moderates the environmental, not genetic, effect on IQ.

PLoS One, 7(2), e30320. doi:10.1371/journal.pone.0030320

Harlaar, N., Meaburn, E. L., Hayiou-Thomas, M. E., Davis, O. S., Docherty, S., Hanscombe,

1. B., . . . Dale, P. S. (2014). Genome-wide association study of receptive language

ability of 12-year-olds. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 57(1),

96-105. doi:10.1044/1092-4388(2013/12-0303

Hayiou-Thomas, M. E., Oliver, B., & Plomin, R. (2005). Genetic influences on specific

versus nonspecific language impairment in 4-year-old twins. Journal of Learning

Disabilities, 38(3), 222-232. doi:10.1177/00222194050380030401

Hayiou‐Thomas, M. E., Dale, P. S., & Plomin, R. (2012). The etiology of variation in

language skills changes with development: A longitudinal twin study of language

21

from 2 to 12 years. Developmental science, 15(2), 233-249. doi:10.1111/j.1467-

7687.2011.01119.x

Hayiou‐Thomas, M. E., Harlaar, N., Dale, P. S., & Plomin, R. (2006). Genetic and

environmental mediation of the prediction from preschool language and nonverbal

ability to 7‐year reading. Journal of Research in Reading, 29(1), 50-74.

doi:10.1111/j.1467-9817.2006.00292.x

Kang, C., Riazuddin, S., Mundorff, J., Krasnewich, D., Friedman, P., Mullikin, J. C., &

Drayna, D. (2010). Mutations in the lysosomal enzyme–targeting pathway and

persistent stuttering. New England Journal of Medicine, 362(8), 677-685.

doi:10.1056/NEJMoa0902630

Kraft, S. J., & DeThorne, L. S. (2014). The Brave New World of Epigenetics: Embracing

Complexity in the Study of Speech and Language Disorders. Current Developmental

Disorders Reports, 1(3), 207-214. doi:10.1007/s40474-014-0024-4

Lai, C. S., Fisher, S. E., Hurst, J. A., Vargha-Khadem, F., & Monaco, A. P. (2001). A

forkhead-domain gene is mutated in a severe speech and language disorder. Nature,

413(6855), 519-523. doi:10.1038/35097076

Lewis, B. A., & Thompson, L. A. (1992). A study of developmental speech and language

disorders in twins. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 35(5), 1086-

1094.

Loke, Y. J., Hannan, A. J., & Craig, J. M. (2015). The Role of Epigenetic Change in Autism

Spectrum Disorders. Frontiers in Neurology, 6, 107. doi:10.3389/fneur.2015.00107

Luciano, M., Evans, D. M., Hansell, N. K., Medland, S. E., Montgomery, G. W., Martin, N.

G., . . . Bates, T. C. (2013). A genome-wide association study for reading and

language abilities in two population cohorts. Genes Brain Behav, 12(6), 645-652.

doi:10.1111/gbb.12053

MacDermot, K. D., Bonora, E., Sykes, N., Coupe, A. M., Lai, C. S., Vernes, S. C., . . . Fisher,

1. E. (2005). Identification of FOXP2 truncation as a novel cause of developmental

speech and language deficits. Am J Hum Genet, 76(6), 1074-1080.

doi:10.1086/430841

Moralli, D., Nudel, R., Chan, M. T. M., Green, C. M., Volpi, E. V., Benítez-Burraco, A., . . .

García-Bellido, P. (2015). Language impairment in a case of a complex chromosomal

rearrangement with a breakpoint downstream of FOXP2. Molecular cytogenetics,

8(1), 36. doi:10.1186/s13039-015-0148-1

Nicolia, V., Cavallaro, R. A., López-González, I., Maccarrone, M., Scarpa, S., Ferrer, I., &

Fuso, A. (2017). DNA Methylation Profiles of Selected Pro-Inflammatory Cytokines

in Alzheimer Disease. Journal of Neuropathology & Experimental Neurology, 76(1),

27-31. doi:10.1093/jnen/nlw099

Norbury, C. F., Gooch, D., Wray, C., Baird, G., Charman, T., Simonoff, E., . . . Pickles, A.

(2016). The impact of nonverbal ability on prevalence and clinical presentation of

language disorder: evidence from a population study. J Child Psychol Psychiatry,

57(11), 1247-1257. doi:10.1111/jcpp.12573

Nudel, R., Simpson, N. H., Baird, G., O’Hare, A., Conti-Ramsden, G., Bolton, P. F., . . .

Newbury, D. F. (2014). Genome-wide association analyses of child genotype effects

and parent-of-origin effects in specific language impairment. Genes Brain Behav,

13(4), 418-429. doi:10.1111/gbb.12127

Park, G., Tan, J., Garcia, G., Kang, Y., Salvesen, G., & Zhang, Z. (2016). Regulation of

Histone Acetylation by Autophagy in Parkinson Disease. The Journal of Biological

Chemistry, 291(7), 3531-3540. doi:10.1074/jbc.M115.675488

Pinker, S. (1994). The Language Instinct 1994 New York. NY Harper Perennial Modern

Classics. doi:10.1037/e412952005-009

22

Plomin, R., & Deary, I. J. (2015). Genetics and intelligence differences: five special findings.

Molecular Psychiatry, 20(1), 98. doi:10.1038/mp.2014.105

Prekovic, S., Durdevic, D. F., Csifcsak, G., Sveljo, O., Stojkovic, O., Jankovic, M., . . .

Newbury, D. F. (2016). Multidisciplinary investigation links backward-speech trait

and working memory through genetic mutation. Sci Rep, 6, 20369.

doi:10.1038/srep20369

Puglisi, M. L., Hulme, C., Hamilton, L. G., & Snowling, M. J. (2017). The home literacy

environment is a correlate, but perhaps not a cause, of variations in children’s

language and literacy development. Scientific Studies of Reading, 21(6), 498-514.

doi:10.1080/10888438.2017.1346660

Reilly, S., Wake, M., Ukoumunne, O. C., Bavin, E., Prior, M., Cini, E., . . . Bretherton, L.

(2010). Predicting language outcomes at 4 years of age: findings from Early

Language in Victoria Study. Pediatrics, 126(6), e1530-e1537. doi:10.1542/peds.2010-

0254

Reuter, M. S., Riess, A., Moog, U., Briggs, T. A., Chandler, K. E., Rauch, A., . . . Joset, P.

(2017). FOXP2 variants in 14 individuals with developmental speech and language

disorders broaden the mutational and clinical spectrum. Journal of medical genetics,

54(1), 64-72. doi:10.1136/jmedgenet-2016-104094

Reynolds, C. A., & Finkel, D. G. (2015). A meta-analysis of heritability of cognitive aging:

minding the “missing heritability” gap. Neuropsychology review, 25(1), 97-112.

doi:10.1007/s11065-015-9280-2

Rice, M. L. (2012). Toward epigenetic and gene regulation models of specific language

impairment: looking for links among growth, genes, and impairments. Journal of

Neurodevelopmental Disorders, 4(1), 27. doi:10.1186/1866-1955-4-27

Rice, M. L., Zubrick, S. R., Taylor, C. L., Gayán, J., & Bontempo, D. E. (2014). Late

language emergence in 24-month-old twins: Heritable and increased risk for late

language emergence in twins. Journal of Speech, Language, and Hearing Research,

57(3), 917-928. doi:10.1044/1092-4388(2013/12-0350)

Rice, M. L., Zubrick, S. R., Taylor, C. L., Hoffman, L., & Gayán, J. (2017). Longitudinal

Study of Language and Speech of Twins at 4 and 6 Years: Twinning Effects

Decrease, Zygosity Effects Disappear, and Heritability Increases. Journal of Speech,

Language, and Hearing Research, 1-15. doi:10.1044/2017_JSLHR-L-16-0366

Ripke, S., Neale, B. M., Corvin, A., Walters, J. T. R., Farh, K., H., Holmans, P. A., . . .

O’Donovan, M. C. (2014). Biological insights from 108 schizophrenia-associated

genetic loci. Nature, 511(7510), 421-427. doi:10.1038/nature13595

Rodenas-Cuadrado, P., Ho, J., & Vernes, S. C. (2014). Shining a light on CNTNAP2:

complex functions to complex disorders. Eur J Hum Genet, 22(2), 171-178.

doi:10.1038/ejhg.2013.100

Ruben, R. J. (2000). Redefining the survival of the fittest: communication disorders in the

21st century. Laryngoscope, 110(2 Pt 1), 241-245. doi:10.1097/00005537-

200002010-00010

Scerri, T. S., Morris, A. P., Buckingham, L. L., Newbury, D. F., Miller, L. L., Monaco, A. P.,

. . . Paracchini, S. (2011). DCDC2, KIAA0319 and CMIP are associated with readingrelated

traits. Biol Psychiatry, 70(3), 237-245. doi:10.1016/j.biopsych.2011.02.005

Smith, S. D. (2011). Approach to epigenetic analysis in language disorders. Journal of

Neurodevelopmental Disorders, 3(4), 356-364. doi:10.1007/s11689-011-9099-y

Spinath, F. M., Price, T. S., Dale, P. S., & Plomin, R. (2004). The genetic and environmental

origins of language disability and ability. Child Development, 75(2), 445-454.

doi:10.1111/j.1467-8624.2004.00685.x

23

Spiteri, E., Konopka, G., Coppola, G., Bomar, J., Oldham, M., Ou, J., . . . Geschwind, D. H.

(2007). Identification of the transcriptional targets of FOXP2, a gene linked to speech

and language, in developing human brain. The American Journal of Human Genetics,

81(6), 1144-1157. doi:10.1086/522237

St Pourcain, B., Cents, R. A., Whitehouse, A. J., Haworth, C. M., Davis, O. S., O’Reilly, P.

F., . . . Davey Smith, G. (2014). Common variation near ROBO2 is associated with

expressive vocabulary in infancy. Nat Commun, 5, 4831. doi:10.1038/ncomms5831

Stromswold, K. (1998). Genetics of spoken language disorders. Hum Biol, 70(2), 297-324.

The 1000 Genomes Project Consortium. (2015). A global reference for human genetic

variation. Nature, 526(7571), 68-74. doi:10.1038/nature15393

Tomblin, J. B., O’Brien, M., Shriberg, L. D., Williams, C., Murray, J., Patil, S., . . . Ballard,

1. (2009). Language features in a mother and daughter of a chromosome 7;13

translocation involving FOXP2. J Speech Lang Hear Res, 52(5), 1157-1174.

doi:10.1044/1092-4388(2009/07-0162)

Tosto, M. G., Hayiou-Thomas, M. E., Harlaar, N., Prom-Wormley, E., Dale, P. S., & Plomin,

1. (2017). The genetic architecture of oral language, reading fluency, and reading

comprehension: A twin study from 7 to 16 years. Developmental psychology, 53(6),

1115. doi:10.1037/dev0000297

Turner, S. J., Hildebrand, M. S., Block, S., Damiano, J., Fahey, M., Reilly, S., . . . Morgan, A.

1. (2013). Small intragenic deletion in FOXP2 associated with childhood apraxia of

speech and dysarthria. American journal of medical genetics Part A, 161(9), 2321-

2326. doi:10.1002/ajmg.a.36055

van Ijzendoorn, M. H., Belsky, J., & Bakermans-Kranenburg, M. J. (2012). Serotonin

transporter genotype 5HTTLPR as a marker of differential susceptibility? A metaanalysis

of child and adolescent gene-by-environment studies. Transl Psychiatry, 2,

e147. doi:10.1038/tp.2012.73

Vernes, S. C., Newbury, D. F., Abrahams, B. S., Winchester, L., Nicod, J., Groszer, M., . . .

Fisher, S. E. (2008). A functional genetic link between distinct developmental

language disorders. N Engl J Med, 359(22), 2337-2345.

doi:10.1056/NEJMoa0802828

Vernes, S. C., Oliver, P. L., Spiteri, E., Lockstone, H. E., Puliyadi, R., Taylor, J. M., . . .

Fisher, S. E. (2011). Foxp2 regulates gene networks implicated in neurite outgrowth

in the developing brain. PLoS Genet, 7(7), e1002145.

doi:10.1371/journal.pgen.1002145

Vernes, S. C., Spiteri, E., Nicod, J., Groszer, M., Taylor, J. M., Davies, K. E., . . . Fisher, S.

1. (2007). High-throughput analysis of promoter occupancy reveals direct neural

targets of FOXP2, a gene mutated in speech and language disorders. The American

Journal of Human Genetics, 81(6), 1232-1250. doi:10.1086/522238

Virgin, H. W., & Todd, J. A. (2011). Metagenomics and personalized medicine. Cell, 147(1),

44-56. doi:10.1016/j.cell.2011.09.009

Vygotskiĭ, L. S. (2012). Thought and language: MIT press.

Watkins, K. E., Vargha‐Khadem, F., Ashburner, J., Passingham, R. E., Connelly, A., Friston,

1. J., . . . Gadian, D. G. (2002). MRI analysis of an inherited speech and language

disorder: structural brain abnormalities. Brain, 125(3), 465-478.

doi:10.1093/brain/awf057

Worthey, E. A., Raca, G., Laffin, J. J., Wilk, B. M., Harris, J. M., Jakielski, K. J., . . .

Shriberg, L. D. (2013). Whole-exome sequencing supports genetic heterogeneity in

childhood apraxia of speech. J Neurodev Disord, 5(1), 29. doi:10.1186/1866-1955-5-