ایران بر خلاف ادعاهایش رابطه تنگاتنگ با گروه طالبان دارد. در سالهای گذشته هرچند که به صورت مستقیم حمایت خود را از طالبان کتمان میکرد، اما از ایجاد رابطه با این گروه خبر میداد.
واقعیت این است که رابطه جمهوری اسلامی ایرا ن با طالبها از زمان شکست این گروه در افغانستان آغاز شد. پس از شکست امارت طالبانی و متواری شدن آنها ، پای رهبران ، فرماندهان و جنگجویان طالبان به جمهوری اسلامی ایران باز شد و جمهوری اسلامی به آنها پناه داد، حتی بخش زیادی از اعضای بلند پایه و چهره های از شبکه القاعده اجازه داشتند تا از طریق این کشور به سوی کشورهای عربی برگردند.
همچنان طالبانی که از افغانستان به سوی ایران فرار کرده بودند. دوباره تنظیم شده و پایگاهی برای شان در نزدیکی مرز با افغانستان در نظر گرفته شده بود. پس از آن این نیروهای ویژه توسط سپاه پاسداران مورد آموزش قرار گرفتند.سپاه پاسداران برای زمین گیر کردن نیروهای آمریکایی در افغانستان به طالب ها ماین های ضدپرسونل و موشک های قدرتمند ضد تانک در اختیار آن گروه قرار دادند، ماین های که طالبان قبلا علیه تانک های زرهی آمریکایی استفاده میکردند تاثیر آن چنانی نداشت. اما نوعی ماین به اسم اژدها در اختیار آنها قرار داده شد که تانک های زرهی را کاملا از بین میبرد.
با ترور قاسم سلیمانی ایران وعده انتقام داد و گفت پاسخ اقدام نظامی اقدام نظامی است. از جمله استفاده از گروه های نیابتی در کشور های منطقه و افغانستان. نگاه ایران به طالبان این است تا از این گروه در نقش نیروی نیابتی علیه دشمن دیرینه اش ایالات متحده سود ببرد ، که مطمئنا این گزینه برای ایران کم هزینه خواهد بود ، اما در آینده ایران تاوان گزافی را خواهد پرداخت . اخیرا به تعداد ۱۰۰ تن از افراد طالبان تحت نام فدایی از ولایات هرات، فراه، بادغیس و غور پس از فراگیری آموزش های تروریستی در بخش های ترور، اختطاف، و استفاده از ماین های مغناطیسی و حملات انتحاری در مرکز آموزشی سپاه پاسداران در ولایت خراسان رضوی فارغ شده اند. فعلن این افراد توسط قوماندانان طالب در مسیر شاهراه ولایات متذکره برای انجام وظایف تروریستی توظیف شده اند. تا بیشتر از هر زمانی شعله های جنگ زبانه کشد. ایران هرگز طرفدار صلح نیست، و همه تلاش خود را به خرچ می دهد تا گروه های تحت حمایتش در صفوف طالبان به جنگ ادامه دهند. با توجه به زد و بند های که ایران همراه با ایالات متحده، کشور های خلیج و مدیریت آب های افغانستان توسط دولت افغانستان دارد ، منافع خود را در جنگ افغانستان می بیند، نه در صلح.