لومړی ټوک د سین تر غاړې سپېره‌خولي غرونه د اوړي د تاوده لمر په وړانګو سوزېدلي وو، ژمی یې په سړې څپې پوستکی تک شین اړولی و. له تندې یې ګز ژبه وتلې وه، لاسونه یې د سین د وړانګو په زنځیرونو تړلي او رپ يې نشو وهلی. د سین په یوه ډډه کې لږ … Continue reading مرواري لیلا یې وېوړه (ناول) لعل پاچا ازمون