څرخۍ په هوا شوه، فیض اباد ښار د لمر تازه وړانګو او روښانه هوا ته ښکلی ښکارېده، لوی او د ژوند تېرولو لپاره مساعد ښار دی، سیند، غرونو او «بام دنیا» هوټل یې ښکلا  لا زیاته کړې وه. کوم ملګري ویل د سفر دعا وکړئ. بل وخندل او وویل: «د الوتکې او موټر دعا خو … Continue reading ژوندي خلک؛ د شغنان یونلیک | ګل رحمن رحماني